Pożegnaliśmy Stanisławę Marciniak-Gowarzewską
Po mszy żałobnej w archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach, 30 listopada żegnaliśmy na Cmentarzu Ewangelickim w Katowicach przy ulicy Damrota STANISŁAWĘ MARCINIAK-GOWARZEWSKĄ, wspaniałą śpiewaczkę, długoletnią solistkę Opery Śląskiej i znakomitego pedagoga wokalistyki, od ponad 20 lat prowadzącą z wielkimi sukcesami klasę śpiewu w macierzystej Akademii Muzycznej w Katowicach.
Przeżyła lat 75, oddana bez reszty scenie operowej i estradom koncertowym, jedna z najznakomitszych sopranistek polskich, obdarzona głosem wyjątkowej piękności i siły.
Już jako studentka PWSM w Katowicach w klasach śpiewu Adrianny Lenczewskiej i Wandy Łozińskiej odniosła wiele prestiżowych sukcesów: zdobywczyni Grand Prix na międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Liege w Belgii oraz nagród i wyróżnień w Wiedniu, Budapeszcie i Tuluzie. Jej spektakl dyplomowy na scenie Opery Śląskiej, gdzie w roku 1960 wystąpiła w roli tytułowej w "Madamie Butterfly", został uznany za objawienie. Niebawem młoda śpiewaczka podejmuje współpracę z Operą Warszawską, wiąże się z operą w Belgradzie i równocześnie rozpoczyna występy na estradach krajowych i zagranicznych w repertuarze oratoryjno-kantatowym, by stać się jedną z najbardziej cenionych śpiewaczek z rozległym zasobem partii, od Monteverdiego, Glucka i Haendla - po Lutosławskiego i Góreckiego.
W roku 1964 Stanisława MarcmiaK wiąże się na stałe z Operą Śląską. Wierna bytomskiej scenie do końca kariery scenicznej, stworzy tu wiele wybitnych kreacji wokalnych - tytułowa Halka, Madama Butterfly, Aida i Turandot. Do jej największych osiągnięć należeć będą tak ważne dramatyczne partie sopranowe -jak Elżbieta w "Don Carlosie", Leonora w "Trubadurze", Santuzza w "Rycerkości wieśniaczej", Roksana w "Królu Rogerze" i Adalgiza w "Normie" (tu kreowała również rolę tytułową. Ostatnim spektaklem, w którym jej glos ujawnił wyjątkowe możliwości wykonawcze, był udział w prapremierze polskiej "Nabucca", gdzie wystąpiła w wielkiej partii Abigaille.
Pod koniec kariery scenicznej Stanisława Marciniak-Gowarzewską związała się z Akademią Muzyczną, by wkrótce odnieść wielkie sukcesy również jako profesor wokalistyki. Jej klasa śpiewu co roku wyróżniała się znakomitymi absolwentami, co potwierdzały sukcesy jej studentów na konkursach wokalnych, w tym międzynarodowych. Bogate doświadczenie sceniczne i estradowe pozwoliło przenieść jej na uczniów gruntowne opanowanie sztuki śpiewaczej, co czyniła z pasją i największym oddaniem.
