W Operze Bałtyckiej Dionizetti i Moniuszko
Pod koniec marca Państwowa Opera Bałtycka przygotowała inscenizację opery komicznej Gaetano Donizettiego – Don Pasquale. To bardzo udany spektakl, wyreżyserowany z wdziękiem, smakiem i kulturą przez Bogusławę Czosnowską, piękny kształt plastyczny nadał mu Józef Napiórkowski, a kierownictwo muzyczne sprawował Janusz Przybylski. Choć opera komiczna kusi różnymi konceptami farsowymi, Bogusława Czosnowską szczęśliwie je ominęła. Wpisała natomiast w swą inscenizację kilka świetnych pantomimicznych epizodów z lokajami, podnoszących walor teatralności spektaklu, a przy tym też dowcipnych. Józef Napiórkowski zaprojektował scenografię szalenie funkcjonalną, stylową, optycznie lekką i we /wspaniałej kolorystyce. Opowieść o fikcyjnym mariażu starego kawalera, któremu dla nauczki zrobiono okrutny kawał, bo przeciwstawiał się szczęściu swego siostrzeńca jest też świetnie interpretowana aktorsko i wokalnie.
A w listopadzie ubiegłego roku na scenie Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku odbyła się premiera Strasznego dworu pod kierownictwem muzycznym Andrzeja Knapa, w reżyserii Bogusławy Czosnowskiej, ze scenografią Józefa Napiórkowskiego. Ta szósta już inscenizacja Moniuszkowskiej opery na Wybrzeżu w powojennym teatralnym 50-leciu od razu urzekła i zasłynęła znakomitą choreografią. Takiego mazura jak ten w układzie Henryka Rutkowskiego rzadko można zobaczyć! Nie jest to oczywiście jedyny walor przedstawienia, w którym świetnie prezentują się cały zespół i orkiestra naszej opery.
