Artykuły

Gdy odchodzi z tego ziemskiego padołu łez ktoś tak znany, ceniony i uwielbiany, jak Bogusław Kaczyński, ogarnia człowieka autentyczny smutek i żal. Trufdno jakoś pogodzić się z tym, że nie ma już wśród nas tego charyzmatycznego dziennikarza, niezłomnego propagatora muzyki poważnej, opery, operetki i baletu. Bogusław Kaczyński był wybitną potacią świata kultury polskiej, jego ikoną. W niezweykle umiejętny sposób pokazywał ludziom, w czym tkwi piękno, wielkość i nieprzemijalność prezentowanych i omawianych przez siebie dzieł. Widzowie słuchali tyh jego kwiecistych wyburzeń i byli nimi oczarowani. Czuli sie tak, jakby im opowiadał historie nie z tej ziemi. Takiej umiejętności nie można nabyć, z nią się trzeba urodzić. Aktywność zawodowa i społeczna Pana Bogusława, arbitra elegancji i dobrego smaku, jest godna najwyższego szacunku i poważania. O jego zasługach i dorobku można by napisać wiele książek. Cokolwiek by jednak o Kaczyńskim powiedzieć, wszyscy się z pewnością zgodzą, że był On przede wszystkim człowiekiem mediów. Wielką, rzekłbym niepowtarzalną telewizyjną osobowością. Kamera Go kochała. Gdy tylko pojawił się na wizji, momentalnie zjednywał sobie widzów. Można Go było oglądać i słuchać godzinami. Jego olbrzymia wiedza, elokwencja, wyrafinowane poczucie humoru sprawiały, że świat opery, baletu, muzyki klasycznej stawał się bliski nawet tym, którzy zetknęli się z nim po raz pierwszy. Bogusław Kaczyński, jak mało kto, potrafił widzów rozkochać w dziełach mistrzów, zainteresować nimi każdego, tych opornych, niegustujących w nich, też! Przyjemnie jest wychwalać tak wspaniałego człowieka. Niemniej przed jednym komplementem wzbraniałem się, choć on Panu Bogusławowi, jak nikomu innemu, się należy. Otóż nie chciałem o Nim na pisać gwiazda telewizji. Teraz, gdy byle dziennikarzyna, pogodnyka jest tak nazywana, mam dużą inechęć do umieszczania Mistrza Kaczyńskiego w tym marnym towarzystwie. On był PRAWDZIWĄ GWIAZDĄ, a oni są tylko wyrobami gwiazdopodobnymi!