Kraków. Żywe pomniki Tadeusza Kantora
Grudzień jest dla Cricoteki miesiącem szczególnym, w tym miesiącu przypada bowiem rocznica śmierci Tadeusza Kantora, który zmarł 8 grudnia 1990 roku.
W tym dniu o godz. 13 po raz szesnasty na ulicy Kanoniczej 5 w Krakowie, przed Archiwum Cricoteki, staną "Żywe pomniki". Po raz pierwszy publiczność oglądać je mogła w rok po śmierci Kantora. Od tej pory powracają rokrocznie, by uczcić rocznicę śmierci artysty. Jan Książek ubrany w strój Wielkiego Wędrowca, z walizami w dłoniach ("Kurka wodna", 1967) oraz Wacław i Lesław Janiccy [na zdjęciu] jako dwaj Chasydzi z deską ostatniego ratunku ("Nigdy tu już nie powrócę", 1988) wyobrażają postaci ze spektakli Teatru Cricot 2, nawiązując jednocześnie do jednej z idei artystycznych Tadeusza Kantora, tzw. "Pomników niemożliwych".
Aktorzy zajmują miejsca na charakterystycznych skrzyniach, w których przewożone były w czasie licznych światowych tournée przedmioty Teatru Cricot 2. Przy dźwiękach przejmujących żydowskich pieśni zastygają w niemych pozach niczym pomnikowe rzeźby wtopione w pejzaż ul. Kanoniczej. W ten niecodzienny sposób aktorzy Kantora oddają hołd swojemu Mistrzowi przypominając jego niezwykłe dzieło, a widzom dając okazję do chwili zadumy.
