Św. Franciszek na scenie
A pojawił się on w Teatrze Ludowym w Krakowie-Nowej Hucie, gdzie od 14 grudnia wysławiany Jest z niemałym powodzeniem „Brat Franciszek” — czyli musical włoskiego autorstwa Forza vevenite gente (Nuże, chodźcie ludzie), znany na scenach europejskich i amerykańskich od dziesięciu tat — według tekstu Mario Castellaci z muzyką Michele Paulicelli.
Zawiódłby się każdy, kto chciałby w czasie spektaklu przypomnieć sobie czy powtórzyć życiorys Poverella, mimo że raz po raz pojawia się tu Pietro Bernardone — pazerny na dobra tego świata ojciec Franciszka, jego duchowa przyjaciółka — święta Klara z rodu Offreduccio, współtowarzysze mnisi-żebracy, a także wilk z Gubbio, żłóbek bożonarodzeniowy po raz pierwszy zbudowany przez Franciszka w Greccio, ukazana też Jest stylizowana wyprawa krzyżowa oraz mistyczna śmierć Świętego. Te i inne zdarzenia biograficzne autorzy i reżyserzy sztuki potraktowali przede wszystkim jako pretekst do muzyczno-wokalnej ewokacji duchowości św. Franciszka w tonacji jego Pieśni słonecznej.
Widowisko skomponowane jest na zasadzie kontrastu: bogactwu i zachłanności ojca Piotra Bernardone przeciwstawione Jest ubóstwo syna Franciszka i jego współtowarzyszy, które — wraz z umiłowaniem wszystkiego i wszystkich — staje tie źródłom serafickiej radości i szczęścia. Wyrażają to piękne śpiewy indywidualne i zbiorowe oraz interesująca nowoczesna muzyka Całość widowiska wieńczy porywający śpiew hymnu franciszkańskiego Najwyższy, wszechmogący, dobry Panie, oczywiście pod przewodnictwem św. Franciszka — dynamicznie i znakomicie kreowanego przez Rafała Dziwisza.
Spektakularność i bogactwo efektów wizualnych, akustycznych, choreograficznych, scenograficznych, nie wykluczających jednak głębokich treści humanistycznych i religijnych, przyciąga i fascynuje widzów w różnym wieku.
Trudno jednoznacznie orzec, czy twórcom Brata Franciszka udało się w pełni przywołać nastrój trzynastowiecznego świata Biedaczyny asyskiego, którego Ojciec św. Jan Paweł II ogłosił w 1980 r. patronem ekologów. Na pewno jest to udana i pożądana próba przybliżenia tej Postaci naszej skołatanej rzeczywistości oczekującej posłannictwa miłości, pokoju, dobra i sprawiedliwości Ta myślą kierował się niewątpliwie autor programu teatralnego, przypisując św. Franciszkowi następujący apel: „Drodzy. Wybierzcie śmieci ze swego serca — będzie ich mniej pod Waszymi nogami! Szanowni biznesmeni — nie zamieniajcie Waszych serc na portfele. Kochani Młodzi — widziałem 20 tysięcy mód, ale tylko Jedna prowadzi do nieba!”
