Artykuły

"Wojna na trzecim piętrze" Pawła Kohouta to bardzo dowcipny tekst o manipulacji jednostki w systemie totalitarnym, przedstawiający mechanizm, w którym z ofiary czyni się zabójcę. Polska prapremiera w Teatrze Montownia 10 listopada.

"Jest Pan przecież człowiekiem wykształconym, czy nie jest? To przecież takie proste. Wojenny popęd jest właściwy dla wszystkich jednostek aktywnych, konflikty gubiły całe narody, potrzeby przemocy nie możemy wykreślić jednym ruchem pióra. Nawet teraz nagromadzenie tych namiętności mogłoby spowodować niekontrolowany wybuch. Wszystkim grozi niebezpieczeństwo. Pan przecież wie, co to może oznaczać w świecie nafaszerowanym bronią, czy może Pan tego nie wie? Ale jest pewna szansa, Pan jest wybrańcem i Pan decyduje."

Tekst Pawła Kohouta to idealna sztuka napisana niejako dla Teatru Montownia. Temat, sposób jego ujęcia, poczucie humoru i przesłanie, jakie płynie z tego tekstu spowodowało absolutną "konieczność artystyczną" zrealizowania go i pokazania warszawskiej publiczności.

"Wojna na trzecim piętrze" to bardzo dowcipny tekst o manipulacji jednostki w systemie totalitarnym, przedstawiający mechanizm, w którym z ofiary czyni się zabójcę. Klimat czarnej komedii, wręcz groteskowe i absurdalne sceny tworzą obraz bohaterów charakterystyczny dla świata kreowanego przez Kafkę.

Wieloznaczność treści umożliwia odniesienie dzieła do czasów współczesnych. Głównym motywem przedstawienia jest "układ" w wyniku, którego człowiek zostaje zmuszony do wojny. To tekst o manipulacji, o tym jak człowiek ulega przemocy, i jak błyskawicznie może stać się zabójcą w obronie koniecznej. Demaskuje on naturę człowieka, normy społeczne, obyczaje, prawa moralne i systemy władzy. Siła zła odbija piłeczkę. Człowiek ma potrzebę miłości, ale i skłonność do przemocy. Energia musi się gdzieś wyładować, a wojna jest często tego skutkiem.

Konflikty brzmią tak aktualnie.

Na zdjęciu: scena z próby "Wojny na trzecim pietrze" w Teatrze Montownia w Warszawie.