Artykuły

W sali młodzież. Wypełnia szczelnie widownię Miejskiego Ośrodka Kultury. W czasie przerwy widzę jak jedna z pań nauczycielek liczy swoją gromadkę. Coś się jej nie zgadza, ale siedzący obok mnie chłopak tłumaczy: - Oni kupili bilety, tylko nie przyszli...

Typowe szkolne, "zadane" przedstawienie. Bo to lektura przecież.

"Moralność pani Dulskiej" w teatrze gnieźnieńskim. Gwoli ścisłości zresztą nie w teatrze lecz w MOK-u. Premiera zaś odbyła się w Witkowie. Jutro natomiast sztuka będzie grana - w Czarnkowie. Przebudowa teatru trwa nadal i jego scena jest niedostępna.

Jaka jest ta gnieźnieńska "Moralność..."? W programie powołano się na. opinię Antoniego Słonimskiego, Karola Irzykowskiego, Tadeusza Boya-Żeleńskiego, a także - kaliski spektakl Izabelli Cywińskiej. Reżyser przedstawienia gnieźnieńskiego zaś stwierdza: Ale dziś, gdy warstwy zasobne w Dulskich należą już do społecznej archeologii, wciąż pozostaje aktualny problem moralny i to zarówno w skali indywidualnej, jak i zbiorowej, niekiedy państwowej, międzynarodowej nawet, mianowicie, że czyni się w ukryciu to, co jawnie się potępia.

Sam wszakże spektakl w swym nastroju ma niestety, wie że wspólnego z widownią, z którą razem oglądam teraz tę "Moralność", a widownia jest senna, gdyż jako żywo nie przyszła tu z własnej dobrej woli.

"Moralność pani Dulskiej" w Gnieźnie jest wyraźnie pozycją lekturową, zadaną. Spektakl ma charakter trochę ożywionych obrazków z życia Dulskich. Brak mu idei przewodniej, tej pasji społecznej Zapolskiej.

Maria Deskur prezentuje swą kulturę aktorską. Jej Dulska nie straszy, jest raczej przytłoczona przeróżnymi sprawami. Jest to jednak zbyt mdło wyraziste. Aktorka pełnię wyrazu pokazuje na chwilę, wtedy, gdy po załatwieniu "sprawy Hanki" na nowo energicznie zabiera się do działania codziennego.

Z pozostałych aktorów zwraca uwagę skupieniem, wiarygodnością wewnętrznego napięcia Hanka - Mirosławy Zaniewskiej.

Całość wszakże jest lekturowymi obrazkami nie wydobywa tęgo, co naprawdę tkwi nadal w dramacie Zapolskiej.