Romantyczny Sopliców
"Pan Tadeusz" w reż. Macieja Grzybowskiego w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. Pisze Krzysztof Pierzchlewski w Głosie Wielkopolskim.
"Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza można potraktować jako opowieść, jedną z tych zajmujących historii, którą w "epoce przemedialnej" ludzie przekazywali sobie w jesienne i zimowe wieczory. Tak też uczynił reżyser Maciej Grzybowski, powierzając aktorom kaliskiego teatru zadanie opowiedzenia wierszem jego znaczącej części.
Wyboru tekstów dokonał Marcin Bortkiewicz, skupiając się na wątkach miłosnych. Soplicowską historię Tadeusza Zosi, Hrabiego i Telimeny opowiada kilka postaci, w tym oni sami. Ta konwencja jest o tyle szczęśliwą że wydobywa na pierwszy plan słowo i pozwala zamknąć przedstawienie w kilkudziesięciu minutach. Oszczędne mimika i gest dopełniają, ale czasem poddają w wątpliwość to, o czym opowiadają aktorzy. Komizmu zatem nie brakuje i widz dostrzega nieoczekiwanie powinowactwo Adama Mickiewicza z Aleksandrem Fredrą. Wrażenie byłoby jeszcze silniejsze, gdyby nie potraktowany całkiem serio i rozbudowany wątek księdza Robaka
Lekkości przedstawieniu dodają stylizowane na epokę kostiumy i scenografia autorstwa Wojciecha Stefaniaka Fakt, iż składają się na nią woale, krzesła i przesuwane otwory drzwiowe, ułatwi docieranie z "Panem Tadeuszem" może nie pod strzechy, ale do najmniejszych miejscowości regionu, w tym - oczywiście - do Śmiełowa Wypełniając to zadanie, teatr otrzyma pomoc finansową od Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego, a merytoryczną - od Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej, które przygotowuje wystawę towarzyszącą.
Aktorzy bardzo się starają, by publiczność nie miała trudności ze zrozumieniem tekstu i wywiązują się z tej powinności bez zarzutu, nadto Agnieszka Sienkiewicz [na zdjęciu] jako Zosia wygląda uroczo. Wielka sztoda, że tak uzdolniona aktorka opuściła w tym sezonie zespół kaliskiego teatru.
