Być mądrym królem
Niełatwo być królem, niełatwo być dzieckiem. Król Maciuś był dzieckiem dość kapryśnym i królem kochającym naród, choć nie znającym się na rządach. Jego losy są znane wszystkim czytelnikom Janusza Korczaka. Otoczony ministrami zapatrzonymi w korzyści płynące z władzy, wśród dzieci i dorosłych czekających na prezenty sam musiał podjąć trud kierowania państwem.
Królestwo Maciusia musi odpierać najazdy sąsiadujących krajów, zaspokajać żądania mieszkańców i radzić sobie z kłopotami finansowymi. Kwestie dotyczące braku pieniędzy chyba na stałe weszły do repertuaru dziecięcego. Nie dziwmy się więc, gdy dzieci rozmawiają o pieniądzach. Najmłodszy Reformator chciał zadowolić wszystkich, być królem dzieci. Te jednak po dojściu do władzy stały się takie jak dorośli: chciwe i zawistne. Znakomicie uchwycił to reżyser przedstawienia "Król Maciuś Pierwszy" granego na scenie Teatru Komedia w Warszawie.
"Władza ludzi zawsze zmienia" -to słowa refrenu wielokrotnie śpiewanego pod koniec spektaklu również przez widzów. Znajomość teatralnego rzemiosła i sympatia Cezarego Domagały dla dzieci sprawiły, iż możemy oglądać kolorowe i roztańczone widowisko, możemy śpiewać dobrze zaaranżowane piosenki, a także uczestniczyć w obradach Dziecięcego Parlamentu, funkcjonalne pomysły scenograficzne pozwoliły na szybkie zmiany miejsc, a nawet na podróż do Krainy Ludożerców. Mądre i dobre przedstawienie doceniła Kapituła Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Stowarzyszenia Assitej i przyznała mu Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego.
Na scenie króluje Pani Minister Irena Kwiatkowska. Asystuje jej dwunastu dorosłych aktorów i dziesięcioro dzieci. Choć nie zawsze mogłam zrozumieć tekst (podobno nagłośnienie i akustyka uzależnione są od warunków atmosferycznych), polecam "Króla Maciusia" dorosłym i dzieciom klas 2-7.
