Warszawa. Znamy finalistów V edycji konkursu "Klasyka Żywa"
Siedem spektakli z teatrów w Krakowie, Warszawie, Olsztynie, Tarnowie i w Gdańsku znalazło się w finale Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej "Klasyka Żywa". Wszystkie zostaną pokazane podczas 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych. Wyboru dokonała Komisja Artystyczna Konkursu, która przyznała również swoje nagrody.
"Lalka" z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (reż. Wojtek Klemm), "Matka Joanna od Aniołów" z Nowego Teatru w Warszawie (reż. Jan Klata), "Panny z Wilka" z Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (reż. Agnieszka Glińska) oraz z Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (reż. Krzysztof Rekowski), "Trans-Atlantico" z Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (reż. Tomasz Gawron), "Wyzwolenie" z Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie (reż. Anna Augustynowicz), "Zaczarowana królewna" z Teatru Wybrzeże w Gdańsku (reż. Michał Derlatka) - to najlepsze spektakle "polskiej klasyki" w roku 2019, które powalczą w finale ogólnopolskiego konkursu "Klasyka Żywa" podczas tegorocznych, 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych.
Komisja Artystyczna zdecydowała również o przyznaniu nagród dodatkowych twórcom przedstawień niezakwalifikowanych do finału Konkursu. Wyróżniono Dominikę Knapik za choreografię spektaklu "Baba-Dziwo" (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu), Sarę Celler-Jezierską za rolę Petroniki Selen-Gondor w spektaklu "Baba-Dziwo" w reżyserii Dominiki Knapik (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu), Rafała Gąsowskiego za wszystkie role w spektaklu "Teatr, którego nie było" w reżyserii Piotra Tomaszuka (Teatr Wierszalin w Supraślu), Andrzeja Błażewicza i Pawła Sablika za nowatorskie odczytanie "Ślubów panieńskich" Aleksandra Fredry (Teatr Polski w Poznaniu) oraz zespół aktorski spektaklu "Dwór nad Narwią" w reżyserii Artura Tyszkiewicza (Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie).
Laureatem Nagrody Specjalnej im. Stanisława Hebanowskiego za odkrycie repertuarowe został Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie za spektakl "Dziękuję za różę" Marii Kuncewiczowej w reżyserii Aliny Moś-Kerger. Wyjątkowo przyznano również Nagrodę Specjalną w wysokości 30 tys. złotych dla teatru, który w sposób interesujący podjął próbę inscenizacji tekstu z repertuaru Reduty w związku z obchodami 100-lecia Reduty. Otrzymał ją Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy za spektakl "Ptak" Jerzego Szaniawskiego w reżyserii Magdy Drab. Do Konkursu zgłoszono 9 spektakli, które znajdowały się w repertuarze Teatru Juliusza Osterwy.
Finałowa lista spektakli to efekt prac Komisji Artystycznej w składzie: Patryk Kencki (przewodniczący), Tomasz Domagała, Jagoda Hernik Spalińska, Maria Marcinkiewicz-Górna, Rafał Węgrzyniak, Agnieszka Wójtowicz, Kalina Zalewska. Członkowie Komisji wyłonili finalistów z 41 zgłoszonych do konkursu przedstawień.
Najlepsze ubiegłoroczne wystawienia polskich klasyków zaprezentowane zostaną podczas 45. Opolskich Konfrontacji Teatralnych / "Klasyka Żywa" (Teatr im. Jana Kochanowskiego), które w tym roku - wyjątkowo, z powodu remontu Teatru - odbędą się jesienią 2020. Podczas festiwalu powalczą o główne nagrody konkursu, m.in. za reżyserię, scenografię czy muzykę, oraz o Nagrodę Główną im. Wojciecha Bogusławskiego. Laureatów wyłoni Jury, w którego skład - jak co roku - wejdą znawcy teatru i dramatu, teoretycy i praktycy.
W ubiegłym roku w finale konkursu "Klasyka Żywa" również znalazło się 7 spektakli, z których najlepszym, decyzją jurorów 44. Opolskich Konfrontacji Teatralnych / "Klasyka Żywa" okazał się "Beniowski. Ballada bez bohatera" Juliusza Słowackiego w reżyserii Małgorzaty Warsickiej z Teatru Nowego w Poznaniu.
Od 27 stycznia Teatry będą mogły zgłaszać spektakle do kolejnej, VI edycji konkursu "Klasyka Żywa".
***
Konkurs "Klasyka Żywa" organizowany jest przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego główny cel to zwiększenie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów oraz wzmacnianie zainteresowania nimi dzisiejszych twórców i odbiorców teatru, a także przywracanie do repertuaru wartościowych dzieł dramatu polskiego, zapomnianych lub rzadko wystawianych.
