Chcemy pokazać dobry teatr
W badaniach wyszło, że coraz mniej Polaków chodzi do teatru. Stały się one bardzo drogie, elitarne i trudne do oglądania. A przecież teatr jest siłą Centrum Kultury. Mamy sześciu reżyserów, którzy robią znakomite spektakle i wygrywają festiwale. Ludzie nie wiedzą, że to jest aż tak mocne - mówi Rafał Koziński, zastępca dyrektora Centrum Kultury, pomysłodawca pikników teatralnych w Lublinie.
TOMASZ KOWALEWICZ: Kiedy narodził się pomysł zorganizowania cyklu dzielnicowych pikników rodzinnych?
RAFAŁ KOZIŃSKI*: - Już dawno, bo od dawna uważam, że w dzielnicach w ostatnich latach niewiele się udawało, a liczne pikniko-festyny nie niosły ze sobą żadnej jakości. Nie dziwię się, że ludzie nie chcieli na to chodzić. Drugą rzeczą, która skłoniła nas do tego pomysłu, były badania nt. uczestnictwa Polaków w kulturze. Przejęło mnie to, że aż 67 proc. Polaków nie uczestniczy w kulturze, bo nie ma na to czasu. Postanowiliśmy więc dać im tę kulturę na wyciągnięcie ręki. Pierwszym sprawdzianem były więc zeszłoroczne festyny dzielnicowe, które odbywały się przy okazji większego cyklu "Inspiruje nas wolność" na stulecie odzyskania niepodległości. Była muzyka Federacji, znane piosenki i opowieść o tym, jaki udział w odzyskaniu wolności miał Lublin.
Dlaczego w tegorocznej odsłonie postawiliście na teatr?
- Bo w tych samych badaniach wyszło, że coraz mniej Polaków do niego chodzi. Stały się one bardzo drogie, elitarne i trudne do oglądania. A przecież teatr jest siłą Centrum Kultury. Mamy sześciu reżyserów, którzy robią znakomite spektakle i wygrywają festiwale. Ludzie nie wiedzą, że to jest aż tak mocne. Identyfikacja teatrów w Lublinie skupia się na Osterwie i Muzycznym. Współczesny mieszczański teatr, który robi u nas Opryński, Passini, Witt-Michałowski, czy nawet Adamczyk jest pomijany, bo ludzie nie przychodzą do CK specjalnie na spektakl. Dlaczego więc nie pokazywać dobrego teatru między blokami?
