Artykuły

"Brzeg-Opole" Joanny Drozdy i Marty Ojrzyńskiej na scenie Pauzy w Krakowie. Pisze Joanna Targoń w Gazecie Wyborczej - Kraków.

Z Brzegu do Opola pociągiem jedzie się godzinę - i tyle samo trwa spektakl. Jest trochę zabawnie, trochę ciekawie, trochę nudno. Jak to w podróży.

W prawdziwym kolejowym przedziale ustawionym na scenie Pauzy podróżują dwie dziewczyny. Aga (Joanna Drozda) i Kasia (Marta Ojrzyńska). Aga jest z Brzegu, a w Opolu, w jednostce, ma chłopaka. Nie żołnierza prostego, ale takiego, który będzie oficerem. Kasia jest z Opola, studiuje we Wrocławiu. Aga jedzie do swojego Roberta, bo zadzwonił i był poważny, a to znaczy, że się pewnie chce oświadczyć. Kasia jedzie do rodziców, bo się beznadziejnie zakochała i jest w ciąży. Aga jest wygadaną, efektowną brunetką w mini i wydekoltowanej koszulce. Wierzy w to, że gdy sprowokuje się szczęście, to ono przyjdzie. Czytuje harlekiny, wozi zapas tanich kosmetyków na każdą okazję, od lat wie, jaką będzie miała suknię ślubną. Kasia to szara myszka w sandałkach, ale z Diorem w torebce. Młode aktorki pokazują swoje bohaterki z ciepłą, choć niepozbawioną złośliwości ironią. Same napisały tekst i same się wyreżyserowały; niewątpliwie są spostrzegawcze i wyczulone na potoczną mowę, na komizm płynący z banalnych zachowań. Umieją podpatrywać i podsłuchiwać. I zagrać to, co zebrały, stworzyć wiarygodne postaci.

Tę bezpretensjonalną próbę pokazania dwóch różnych kobiet, których spotkanie balansuje między kłótnią, porozumieniem, wzajemnymi złośliwościami, szukaniem wspólnych (czy raczej podobnych) doświadczeń, ogląda się przyjemnie, choć mniej więcej w połowie spektaklu wkrada się znużenie. Jak w podróży, kiedy początkowe zainteresowanie współpasażerami znika i ich obcość przestaje już być atrakcyjna.