Warszawa. Ruch w Instytucie z Marią Stokłosą
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zaprasza w cztery kolejne poniedziałki maja na warsztaty Marii Stokłosy "Poza słowami. Inna obecność na scenie" w ramach cyklu "Ruch w Instytucie 2019".
POZA SŁOWAMI. INNA OBECNOŚĆ NA SCENIE
Terminy: 6, 13, 20, 27 maja
Odkrywanie nowego źródła działania poprzez wskazanie na ciało i inne elementy choreografii, pokazanie innej logiki działania od tej praktykowanej (u aktorów jest to często logika psychologiczna, w operze - logika muzyki, stworzenie przestrzeni bezpieczeństwa dla indywidualnych poszukiwań.
Ruch w Instytucie 2019 to kontynuacja programu, który rozpoczął się w marcu 2017 roku. W tej odsłonie proponujemy dwa cykle: kwiecień-czerwiec oraz wrzesień-grudzień.
Zajęcia będą odbywać się w poniedziałki* od 9.00 do 11.00.
*z wyjątkiem wtorku 12 listopada
***
Sprzedaż biletów odbywa się za pośrednictwem serwisu GoOut
BILETY
pojedyncze zajęcia - 30 zł (osoby powyżej 60 roku życia - 15 zł)
karnet na miesiąc - 100 zł
INFORMACJE
ruch@instytut-teatralny.pl
***
O WARSZTATACH W PYTANIACH DO CHOREOGRAFKI I JEJ ODPOWIEDZIACH:
1. Czym jest dla Ciebie choreografia?
Choreografia jest pracą nad wrażliwością ciała i na ciało. To podmiotowe podejście do obecności i ruchu jako środków ekspresji. W konsekwencji choreografia jest aktywnym ćwiczeniem percepcji, ćwiczeniem zmysłów. Choreografia pozwala otworzyć się na doświadczenie fizyczne i emocjonalne. To zbiór metod i strategii performatywnych, umożliwiających wejście w kontakt (z samym sobą, z sytuacja, z innymi) oraz jego rozwój w wybranym kierunku. Choreografia to studium relacji między ciałem, ciałami, przestrzenią, przedmiotem; między ciałem, a jego reprezentacją. Choreografia jest wreszcie i przede wszystkim wypowiedzią - estetyczną, autorefleksyjną i polityczną.
2. Co jest według Ciebie najistotniejsze w pracy z aktorem/ performerem w teatrze?
Proponuję pracę nad podstawowymi elementami, z których zbudowany jest taniec (i teatr!): czas, przestrzeń i ruch. Będziemy praktycznie oraz koncepcyjnie rozpoznawać te zagadnienia i separować je od siebie, by móc nimi sprawnie manipulować. Ćwiczenia, które wymagają dużego skupienia, uzupełniam pracą z dotykiem oraz intuicyjnym tańcem i ruchem. Ważnym polem działania jest również nauka czerpania przyjemności płynącej z ciała i tańca.
3. Na czym chciałabyś/chciałbyś skupić się podczas prowadzonych przez siebie zajęć?
Kiedy spotykam się z performerem, na co dzień pracującym w teatrze (albo w operze), pierwszym zadaniem jest ustalenie wspólnego języka, czyli ustalenie wspólnego zaznaczenia słów. Kolejnym celem jest pokazanie innej logiki działania od tej praktykowanej (u aktorów jest to często logika psychologiczna, w operze - logika muzyki). Wskazując na ciało i inne elementy choreografii, pozwalam performerowi odkrywać nowe źródła działania. Moim celem jest także stworzenie przestrzeni bezpieczeństwa tak, aby performer mógł iść jak najdalej w swoich poszukiwaniach, nie bojąc się oceny i pozwalając sobie na pełną realizację swoich fantazji.
***
MARIA STOKŁOSA
Ukończyła choreografię w School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie oraz Wydział Tańca Współczesnego w London Contemporary Dance School at The Place. Współpracuje z wieloma artystami takimi jak: Wojtek Ziemilski, Meg Foley, Peter Pleyer, Magdalena Ptasznik, Marta Ziółek, Maija Reeta Raumanni, Iza Szostak, Wojtek Pustoła. Jest autorką ruchu scenicznego do opery Pawła Mykietyna Czarodziejska góra. Występowała w spektaklach Jeremy Wade'a, Lisy Nelson czy Sary Shelton Mann. yła inicjatorką i opiekunką artystyczną wielu projektów edukacyjnych dla tancerzy i choreografów. Prowadzi regularne zajęcia w Centrum w Ruchu w Warszawie, a także liczne warsztaty w Polsce i za granicą. Jest zaangażowana w wiele działań na rzecz rozwoju lokalnej sceny tańca eksperymentalnego - jako prezeska Fundacji Burdąg i współzałożycielka Centrum w Ruchu.
