Kim jest Judasz?
"#chybanieja" Artura Pałygi w reż. Pawła Passiniego, koprodukcja Teatru Maska w Rzeszowie i Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie, w ramach X Festiwalu Nowe Epifanie. Pisze Tomasz Miłkowski w Przeglądzie.
Takie pytanie zadają sobie twórcy spektaklu, nawiązujący do rozmaitych interpretacji zdrady Judasza i jego późniejszych losów. Najmocniej jednak w tym spektaklu brzmią nie tyle rozważania inspirowane ewangeliami i apokryfami, ile współczesne odniesienia do konfliktów rozdzierających wspólnotę katolicką, a zwłaszcza struktury hierarchiczne Kościoła, oświetlanego z wielu stron i popartego konkretami zjawiska pedofilii w Kościele, jej uprawiania, tolerowania, a nawet tuszowania.
Ten mocno wyakcentowany motyw - prowadzący jednego z bohaterów, młodego wikarego, do porzucenia stanu duchownego - skłonił do próby zablokowania premiery w rzeszowskim Teatrze Maska prezydenta tego miasta, który powoływał się na opinie hierarchów. Władze kościelne zdystansowały się od tej decyzji, oprotestowanej przez liczne grono twórców kultury, a patronującemu festiwalowi "Nowe Epifanie" Centrum Myśli im. Jana Pawła II ani przez myśl nie przeszło wykreślać spektakl z programu. Przeciwnie, został zagrany na otwarcie festiwalu, przyjęty niemal owacyjnie, choć z należytą powagą. Aktorom należy się dobre słowo, zwłaszcza Jarosławowi Tomicy, który stworzył postaci biskupa i Judasza, a także Maciejowi Owczarkowi w roli młodego wikarego, odważnie szukającego prawdy i oczyszczenia. Więcej tu pytań niż odpowiedzi. Nie dowiemy się, kim jest Judasz, choć wikary sugeruje, że współczesnym Judaszem jest Kościół. Ale taka właśnie natura teatru. Oczekiwanie, że poda on przepis na wyjście z kryzysu, rozmija się z jego misją.
