Mały Książę
"Dużo czasu upłynęło, zanim zrozumiałem, skąd przybył. Mały Książę, choć sam zadawał mi wiele pytań, udawał, że moich nie słyszy. Dopiero z wypowiedzianych przypadkowo słów poznałem jego historię". I ta historia fascynuje miliony dorosłych i dzieci od czasu, gdy niewielka książeczka Antoine'a de Saint-Exupery'ego ukazała się drukiem. Napisał ją w 1943 roku i była ona ucieczką od wojny i przemocy w świat baśni. Ale baśń to wyjątkowa, jedyna tego rodzaju w światowej literaturze. Chyba nigdy powiastki filozoficzne nie miały takiej prostoty, komunikatywności zespolonej z głębią poruszanych problemów. A jednocześnie Exupery zostawia swoim czytelnikom, bez względu na ich wiek, pochodzenie i intelektualne przygotowanie, olbrzymi margines swobody. Bodaj żadna inna książka nie pozostawia tak wielkiego pola dla wyobraźni. Zapewne dlatego "Mały Książę" kusi kolejnych inscenizatorów i adaptatorów. Były już liczne wersje teatralne, przenoszono książkę na wielki i mały ekran.
Natalia Koryncka-Gruz swoją wizję utworu Saint-Exupery'ego adresuje do dorosłych. Choć pojawi się Maty Książę - Chłopiec, to główną postacią jest Mały Książę - Mężczyzna. Wydaję się, że ta adaptacja skupia się na trzech głównych zagadnieniach - miłości, przyjaźni i samotności. Owiana mgłą tajemnicy róża jest w tym spektaklu piękną kobietą, której Mężczyzna nie potrafił zrozumieć. Lis to kumpel tłumaczący bohaterowi, że "ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół". Kiedy nie spełnimy się ani w miłości, ani w przyjaźni pozostaje nam samotność przed migającym telewizorem.
Choć spektakl ma logiczną i przemyślaną konstrukcję, trudno było jego twórcom znaleźć właściwe proporcje między światem realnym a wykreowanym, między prawdziwym życiem a metafizyką. Dlatego niektóre sceny, jak np. taniec Żmiji w dyskotece, są bardziej groteskowe niż dramatyczne. Dobre role Małego Księcia - Mężczyzny w interpretacji Mariusza Bonaszewskiego i Krzysztofa Majchrzaka jako Lisa.
