Wesoły wieczór - młody teatr rewjowy
Zdała od szychu wielkomiejskiego, neonowych świateł i asfaltowych bruków śródmieścia, w robotniczej dzielnicy Woli rozbił swe namioty najmłodszy z teatrów rewjowych - "Wesoły Wieczór". Nowy przybytek lekkiej muzy nie zapowiedział żadnych rewelacyj artystycznych, przeciwnie - zadeklarował otwarcie, że zapożycza repertuar, dekoracje i kostjumy z "Morskiego Oka", za cel zaś swój stawia dostarczenie interesującej i taniej rozrywki niezamożnej dzielnicy robotniczej. Stąd do filantropji jeszcze jest dość daleko, jednakże inicjatywie tej należy przyklasnąć bezwzględnie. Taki teatr w dzielnicy robotniczej z dobrym repertuarem i dobrym zespołem, - niewiele miast w Europie może wykazać się podobną instytucją.
W jednem przeliczył się "Wesoły Wieczór": poza ludnością lokalną, tłumy widzów przybywają ze śródmieścia, zwabione nazwiskami popularnych artystów na afiszu. Nie spodziewając się żadnych sensacyj artystycznych, publiczność śródmiejska doskonale bawi się samym procesem wykonywania znanych już jej numerów', bawi się razem z aktorami, jak z dobrymi, starymi znajomymi.
Po pierwszej fali entuzjazmu dla ciekawej koncepcji teatru, nadejdzie niewątpliwie fala większych wymagań. Rozumiejąc to, teatr już teraz czyni znaczne wysiłki, by stworzyć odrębny typ widowiska, by nie iść ślepo śladami teatrzyków śródmieścia. Teksty skeczów i piosenek są poddawane gruntownej rewizji, czasem są zamieniane całkowicie. Orkiestra Karasińskiego stanowi nawet dla zblazowanej publiczności atrakcję wartościową, zaś zespół baletowy pod wodzą weterana młodej polskiej rewji -- Koszutskiego mimo szczupłych rozmiarów' sceny popisuje się ewolucjami oryginalnemu
Rej wodzi w teatrze Marjan Rentgen ze swą gitarą. Rozporządzając dobrym, nowym repertuarem, artysta nic nie stracił na swej popularności. Przeciwnie, od-dawna go nie widzieliśmy w' tak dobrej formie i równie beztroskim humorze Obie "vedetty" teatru - pp. Bukojemska i Hertenowna zyskały sobie szybko sympatję dzielnicy i są już witane oklaskami. Sympatyczny grubas Horski rozporządzający pięknym materjałem głosowym Leliwa, dobry wodewilista Sowiński, młoda debiutantka Kraszewska i tancerz Heinrich - wszyscy w tym teatrze pracują rzetelnie i sami sobie zawdzięczają całość tego jedynego w swoim rodzaju sukcesu.
