Tygrys nie może się bać... Teatr "Kubuś" zainaugurował nowy sezon
"Mały Tygrys Pietrek" Hanny Januszewskiej w reż. Michała Dąbrowskiego w Teatrze Lalki i Aktora Kubuś w Kielcach. Pisze Maciej Wadowski w Gazecie Wyborczej - Kielce.
Jak możemy pokonać własne lęki i stać się prawdziwym tygrysem, opowiada pierwsze w nowym sezonie przedstawienie w kieleckim teatrze "Kubuś" pt. "Mały Tygrys Pietrek".
Spektakl to inscenizacja jednej z najpopularniejszej polskich sztuk dla dzieci autorstwa Hanny Januszewskiej. Po 30 latach "Mały Tygrys Pietrek" powrócił na deski kieleckiego Teatru Lalki i Aktora "Kubuś". Tym razem spektakl wyreżyserował Michał Dąbrowski, dla którego jest to przedstawienie dyplomowe w białostockiej Akademii Teatralnej.
Sztuka Hanny Januszewskiej opowiada o pokonywaniu własnego strachu i to jeszcze przez tygrysa. Kto ma się nie bać jak nie te wspaniałe i pasiaste zwierzęta. Jednak znalazł się wśród nich taki jeden tygrys o imieniu Pietrek, który nie pasuje do swoich braci. Nie jest odważny, a strachliwy. Wskutek czego traci swój atrybut, czyli paski. Jednak Pietrek podejmuje próbę ich odzyskania.
Spektakl pokazuje dzieciom, ale również dorosłym, że strach ma duże oczy i pokonując własne lęki, możemy naprawdę wiele. Zwłaszcza wtedy, kiedy w potrzebie są nasi najbliżsi. Miłość i poświęcenie mogą przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu. I każdy może stać się wspaniałym i potężnym tygrysem.
Prócz aktorów lalki teatralne
W "Małym Tygrysie Pietrku" poza aktorami na scenie pojawiają się lalki teatralne, m.in. pacynki, kukiełki czy muppety. Taka różnorodna forma w bardzo ciekawy sposób tworzy bajkowy świat pełen przygód tygrysa Pietrka. W ucho wpadają także muzyka i piosenki.
W tytułową rolę w najnowszym przedstawieniu teatru "Kubuś" wciela się Błażej Twarowski. Aktor przez cały czas trwania sztuki przebywa na scenie. W swojej roli wypada bardzo przekonująco, zmieniając się z tchórzliwego w odważnego tygrysa.
Śledząc reakcje najmłodszych widzów, odniosłem wrażenie, że spektakl się im podobał. Bardzo często reagowali śmiechem. I to jest najważniejsze, wszak to do nich przedstawienie jest adresowane. My dorośli też możemy się z tej sztuki czegoś nauczyć.
