Subiektywny spis aktorów teatralnych 2018
Marek Tyszkiewicz [na fali]
Pamiętam go z pionierskich czasów Wierszalina, od "Turlajgroszka" począwszy. Dziś osiadł (od lat już) w zespole białostockiego Teatru im. Węgierki, zmężniał, okrzepł i przybrał, ale wciąż ma w sobie moc wejścia niczym młodzieniaszek w zastępstwo za kolegę młodszego o półtora pokolenia (widziałem w jednej z ostatnich prezentacji "Białej siły, czarnej pamięci" Piotra Ratajczaka). Świetnie obserwuje rzeczywistość, umie napełnić mięsem scenicznym choćby ledwie maźnięte sylwetki, na przykład kaprala-zupaka w hagiograficznym, więc cokolwiek papierowym szkicu postaci w "Popiełuszce" (reż. Jan Nowara). Z podziwem obserwowałem też jego rzetelność w heroicznej walce o uratowanie sensów dziwacznej ni to farsy, ni obyczajówki "Leon i Matylda" Andrzeja Sadowskiego - ale materiał nie dał szans na nic.
