Dobre wróżby
"O Rycerzu Pryszczycerzu" w reż. Janusza Ryl-Krystianowskiego w Teatrze Animacji w Poznaniu. Pisze Olgierd Błażewicz w Głosie Wielkopolskim.
Król z królową umyślili sobie, że ich córeczka Pięknotka, powinna już mieć męża. I że trzeba ogłosić konkury. Początek bajki jest więc taki jak u Gogola, w "Ożenku ".
Oto pojawia się cała galeria zalotników-konkurentów, zwiedziona tu niebywałą urodą królewny. Popierany bardzo przez Królową Mamę królewicz Piękniewicz, baron Modniak, pachnący książę Bławatek. Ale Królewna chce mieć pewność, że nie tylko dla jej urody chcą ją za żonę. A to uruchamia cały ciąg zdarzeń z udziałem wróżki Wiedzimiły oraz pewnego rycerza bez szans bezgranicznie zakochanego w Królewnie. Potwornie brzydkiego i bardzo pryszczatego. Taki jest punkt wyjściowy bajki "O Rycerzu Pryszczycerzu" Marty Guśniowskiej, która w sobotę miała swą prapremierę w Teatrze Animacji, w inscenizacji i reżyserii Janusza Ryl-Krystianowskiego.
Mamy więc tutaj bajkę, ale trochę inną niż te adaptowane z książek klasyków tego gatunku. W osobie Marty Guśniowskiej dorobił się bowiem ten teatr własnej autorki, która opowiada swoje historie trochę jednak inaczej, z większym dystansem i przekorą, zaopatrując je zawsze w jakieś aktualne przesłanie. Takie na przykład jak tutaj, że nie uroda i promocja jest sprawą najważniejszą.
Nowa bajka ma jeszcze tę zaletę, że pozwala teatrowi wprowadzić do niej trochę postmodernistycznych szaleństw - motocykle, auta wyścigowe i samoloty konkurentów na męża czy całą tą, tak dobrze sprawdzającą się w tym teatrze nutę, suto okraszanego muzyką i piosenką kabaretu dla dzieci i dorosłych. I w pamięci widza właśnie te kabaretem podszyte role charakterystyczne najżywiej pozostają w pamięci. Takie przede wszystkim jak Psujnik Marcela Górnickiego czy dobrze śpiewająca Wiedzimiła Magdaleny Dehr. A że i scenografia Jacka Zagajewskiego jest udana, można dobrze wróżyć temu przedstawieniu.
