Artykuły

Dziś o godz. 19 w Teatrze Rozbark w Bytomiu odbędzie się spektakl "Historie, których nigdy nie opowiedzieliśmy" w wykonaniu Lubelskiego Teatru Tańca, w choreografii i reżyserii Simone'a Sandroniego.

Istnieją historie, których nigdy nie opowiedzieliśmy i takie, których lepiej byłoby też nigdy nie opowiedzieć. Historie, które sprawiają, że w oczach odbiorców stajemy się wielcy, bądź dramatycznie kurczymy się. Są chwile, kiedy czujemy potrzebę, aby coś powiedzieć, wyznać, ale opowieść pozostaje uwięziona w gardle oraz pomiędzy słowem zdolnym otworzyć wielkie drzwi a ciszą - oddziela je jedynie niewielka przestrzeń: jak mały kamień na krawędzi urwiska, który z powiewem wiatru lub pod ciężarem motyla, mógłby spaść w przepaść.

Cztery charaktery, cztery osoby "opowiadają" swoje historie: słowami, obrazami, ciałem i ruchem, w ciszy, nie zastanawiając się nad konsekwencjami. Cztery różne osobowości, zbyt blisko siebie, zarówno w przestrzeni fizycznej jak i czasowej, przesiąknięte sobą nawzajem, walczą o uwagę i intymność. Rozdrażnieni, jak na niedzielnym obiedzie rodzinnym, chcą znaleźć historię, której jeszcze nigdy nie opowiedzieli.

Z prasy:

"(...) Sandroni przede wszystkim doskonale poznał - w trakcie długich i szczerych rozmów - wszystkich artystów LTT. I na takiej podstawie poprowadził z nimi pracę. Stworzył choreografię, w której nie tylko pokazał Beatę Mysiak, Annę Żak, Ryszarda Kalinowskiego i Wojciecha Kapronia takimi, jakich znamy z ich najlepszych spektakli, lecz także stworzył im możliwość pokazania tego, czego jeszcze w ich wykonaniu nie widzieliśmy. A przy tym potrafił cztery indywidualne popisy - bo każda z wykreowanych postaci jest rzeczywiście popisowa - połączyć w fascynującą kreację zbiorową. Nie tylko zresztą choreograficzną. Cała czwórka bowiem świetnie wywiązuje się z zadań stricte aktorskich, co w teatrze tańca jest rzeczą nadzwyczaj rzadką. Patrzenie na to, co robią na scenie, to czysta przyjemność, od której nie sposób oderwać się nawet na moment. (...)" Andrzej Z. Kowalczyk "Kurier Lubelski"

***

Choreografia i reżyseria: Simone Sandroni

Asystentka choreografa: Elvira Zuiga

Światło: Grzegorz Polak

Dźwięk / wideo: Dariusz Kociński

Taniec: Beata Mysiak, Anna Żak, Ryszard Kalinowski, Wojciech Kaproń

Muzyka: collage

--

Lubelski Teatr Tańca prowadzi działalność artystyczną, organizacyjną i edukacyjną w Centrum Kultury w Lublinie od 2001 roku, stale łącząc te formy aktywności. Powstał z inicjatywy Hanny Strzemieckiej, wieloletniego choreografa i dyrektora artystycznego zespołu oraz Anny Żak, Ryszarda Kalinowskiego i Wojciecha Kapronia, liderów Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej, jednego z wiodących zespołów tańca współczesnego w Polsce lat 90-tych. Z czasem do LTT dołączyła Beata Mysiak oraz Anna Kalita i Konrad Kurowski, współtworząc profesjonalny ośrodek tańca współczesnego, zaangażowany w rozliczne przedsięwzięcia i współpracę z instytucjami kulturalnymi w Polsce i zagranicą.

Do najważniejszych przedsięwzięć organizowanych przez Lubelski Teatr Tańca należą: Międzynarodowe Spotkania Teatrów Tańca (corocznie od 1997 roku), Letnie Forum Tańca Współczesnego (2003 - 2015), "Myśl w ruchu" (od 2011), Centrum Ruchu (od 2013), Międzynarodowy Dzień Tańca (od 2008). Lubelski Teatr Tańca jest także partnerem europejskiej sieci tańca Aerowaves, a w roku 2014 wraz z Instytutem Muzyki i Tańca współorganizował Polską Platformę Tańca. Istotnym kierunkiem działania jest także dla LTT współpraca w ramach Partnerstwa Wschodniego, którego efektem są dwa duże programy: "Kierunek - wchód, stacja - taniec" (2015) oraz "Terytoria Choreografii - Partnerstwo Wschodnie" (2016). W ostatnich latach LTT rozpoczął proces wspierania polskich twórców tańca udostępniając przestrzenie swojej siedziby Centrum Kultury w Lublinie na rezydencje artystyczne.

Spektakle Lubelskiego Teatru Tańca były prezentowane na wielu festiwalach w Polsce i za granicą. Powstają one zarówno w procesie indywidualnych poszukiwań każdego z członków teatru, jak i we współpracy z wybranymi artystami. Istotna dla tancerzy i choreografów LTT jest ekspresja indywidualności tancerza i kreacja osobnego, charakterystycznego dla każdego performera języka wypowiedzi. Każdy z nich podąża osobną, charakterystyczną dla siebie artystyczną drogą.

Centrum Kultury w Lublinie łączy tradycję miejskiego ośrodka kultury z nowoczesnym centrum artystycznym, otwartym na innowacyjne kierunki działań. Każdego roku organizowanych jest tu kilkaset wydarzeń o zasięgu lokalnym, krajowym i międzynarodowym.

Działają tu twórcy teatru, tańca, sztuk performatywnych i wizualnych, realizując zakrojony na szeroką skalę program promocji kultury i sztuki zarówno poprzez produkcję i prezentację spektakli autorstwa rezydujących tu profesjonalnych zespołów, jak też organizację festiwali, warsztatów, projekcji filmowych, rezydencji artystycznych czy konferencji naukowych.

POLSKA SIEĆ TAŃCA

19 listopada 2017 r. w Centrum Kultury w Lublinie nastąpiło podpisanie historycznego dokumentu - porozumienia stron tworzących pierwszą w Polsce, sformalizowaną sieć centrów wspierających Sztukę Tańca. Po trwającym dwie dekady rozkwicie instytucji związanych z tańcem oraz umocnieniu tej formy wyrazu jako niezależnej formy sztuki, konsolidacja środowiska i budowanie mostów między światem twórców niezależnych a profesjonalnymi scenami, jak ma to miejsce od wielu już lat na Zachodzie Europy, wydaje się kolejnym logicznym krokiem. Polska Sieć Tańca zrzesza instytucje wspierające sztukę tańca w Polsce. Sieć ma na celu stworzenie warunków do cyrkulacji wewnątrz kraju polskich produkcji, powstających w instytucjonalnych zespołach oraz tworzonych przez niezależnych artystów, jak i konsolidację środowiska poprzez wymianę między centrami. U podstaw Sieci leży wzajemne poszanowanie artystycznych wizji oraz współpraca tworzących ją podmiotów.

Głównymi celami Sieci są

A) stworzenie warunków do prezentacji wewnątrz kraju spektakli tworzonych przez zespoły instytucjonalne oraz niezależnych artystów,

B) konsolidacja środowiska - wymiana pomiędzy centrami o różnych estetykach artystycznych,

C) bardziej wydajne i przewidywalne wykorzystanie środków finansowych przeznaczanych na taniec.

Polską Sieć Tańca tworzą przede wszystkim odważni i zdeterminowani ludzie - kierownicy i dyrektorzy instytucji wspierający Sztukę Tańca od lat. Sieć jest inicjatywą oddolną, kreowaną w duchu wymiany i poszanowania różniących się od siebie artystycznych wizji. Rok pilotażowy PST został uruchomiony dzięki otwartości i dobrej woli Ryszarda Kalinowskiego (Lubelski Teatr Tańca, Centrum Kultury w Lublinie), Joanny Leśnierowskiej (Art Stations Foundation Grazyny Kulczyk w Poznaniu), Iwony Orzełowskiej (Teatr Tańca Caro, Centrum Kultury i Sztuki im. A. Meżeryckiego w Siedlcach), Adriana Lipińskiego (Teatr ROZBARK w Bytomiu), Agaty Moląg (Krakowskie Centrum Choreograficzne, Nowohuckie Centrum Kultury), Elżbiety Pańtak (Kielecki Teatr Tańca), Doroty Cząstki (Regionalne Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie) oraz Joanny Szymajdy (Instytut Muzyki i Tańca).