Lublin. Homer16 przybywa do Teatu Andersena
Androidy, science-fiction i sztuczna inteligencja w zestawieniu z klasyką literatury. To i jeszcze więcej zobaczymy 14 kwietniaw Teatrze Andersena w premierowym "Hamlecie".
Nagradzana reżyserka młodego pokolenia, Magda Szpecht, o której niedawno pisał polski Vogue, postanowiła zmierzyć się z kultowym dziełem Shakespeare'a i pokazać je na swój własny sposób. Tym razem Andersen zwraca się w stronę dorosłych i młodzieży od 16 roku życia, bo to właśnie do nich kierowana jest ta sztuka.
Na co zatem możemy być przygotowani, oglądając lubelskiego "Hamleta"? Na inne niż klasyczne podejście do tego dzieła. Zostanie zatarta granica między widownią, a aktorami. Jednym ze źródeł inspiracji dla Magdy Szpecht i Łukasza Wojtyski, dramaturga, były badania brytyjskich naukowców nad sztuczną inteligencją.
,,Rozkładamy na czynniki pierwsze i tworzymy własną definicję gatunku "science-fiction". Pierwszą część spektaklu - science, poświęciliśmy eksperymentom naukowym. Drugą część spektaklu - fiction, oparliśmy na "Hamlecie" Shakespeare'a. Przy pomocy fikcji opowiadamy o tym, co ludzkie i cielesne, badamy to, co znajduje się między czułością a okrucieństwem. Całość jest pomostem między elżbietańską Anglią XVI wieku a odległą przyszłością, w której androidy są równoprawnymi mieszkańcami ziemi. S-f nie pojawia się u nas w kostiumie, w estetyce, ale w myśleniu, w konstrukcji samego spektaklu" - mówią Magda i Łukasz.
Android o klasycyzującej nazwie Homer16 zapoznał się z "Hamletem". Jego wrażenia z lektury były następujące: historia niezdecydowanego księcia i jego szalonej dziewczyny, która uczy, że wrogów trzeba pokonywać szybko i bezlitośnie, inaczej oni pokonają nas.
Homer16 zupełnie nie zrozumiał dziwnego tekstu "być albo nie być?".
Jaki jest sens tego pytania? Jak zatem będzie wyglądał szekspirowski świat, kiedy przepuści się go przez wyobraźnię artificial intelligence? Kim okażą się bohaterowie "Hamleta", jeśli nie wiadomo, kim jest człowiek? I wreszcie, jak brzmi współczesna odpowiedź na pierwszą kwestię padającą w tragedii: "Kto tam?".
