Artykuły

Julia Wyszyńska, Magda Grąziowska, Natalia Iwaniec, Bartosz Ostrowski, Bartosz Bielenia i Michał Buszewicz - ich nazwiska warto zapamiętać.

Julia Wyszyńska [na zdjęciu]

Aktorka, która w mijającym roku stała na pierwszej linii frontu. To jej sceny w "Klątwie" wywołały największe oburzenie, przesłaniając rozmowy o aktorstwie. A że aktorką jest magnetyczną, wiemy już z "Ksiąg Jakubowych" Eweliny Marciniak w warszawskim Teatrze Powszechnym, gdzie zagrała m.in. Chanę.

"Klątwa" Stanisława Wyspiańskiego portretuje życie wsi, w której kobieta mająca dziecko z księdzem sama jest tej sytuacji winna. Twórcy spektaklu w Powszechnym zmienili główny problem na molestowanie dzieci w Kościele, właśnie scena symbolizująca wykorzystywanie była przyczyną największych protestów przed teatrem.

Ale swoje pełne powagi i dramatyzmu dokonania sceniczne Julia Wyszyńska potrafiła przełamać w "Chłopach" Krzysztofa Garbaczewskiego również w Powszechnym - tu z werwą i humorem zagrała "Hankę".

***

Magda Grąziowska

Jej obecność wśród młodych artystów może zaskakiwać tych, którzy uwierzyli w Harper - matkę nastolatki, kobietę, która po wielu przejściach kolejny raz znalazła się na życiowym zakręcie.

Magda Grąziowska (w rzeczywistości znacznie młodsza niż jej postać) w spektaklu "Harper" z Teatru Żeromskiego w Kielcach gra, można powiedzieć kinowo, kameralnie, jakby zapraszała widza do intymnego świata bohaterki. Jej rola zbudowana jest z niuansów i niejednoznaczności, które zostawiają widza z pytaniem: Czy Harper odejdzie od męża?

Za tę rolę Magda Grąziowska otrzymała wiele nagród, w tym Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawaną przez miesięcznik "Teatr".

***

Natalia Iwaniec

To chyba jedyna tancerka, która popularność zyskała dzięki pracy edukacyjnej.

Na fali premiery filmu "Mr. Gaga" poświęconego choreografowi Batsheva Dance Company Ohadowi Naharinowi mieszkająca w Londynie Natalia Iwaniec została zaproszona do poprowadzenia w kilku miastach Polski zajęć z języka ruchowego Gaga. I zaczarowała wszystkich. Lekcje Gaga to godzinne improwizacje, podczas których uczy słuchać ciała, daje wskazówki, jak pokonywać swoje ograniczenia. A przede wszystkim - tańczy. Pełna uroku zaraża miłością do tańca.

Na razie premiery własnych spektakli robi za granicą, czekamy na ich prezentacje w Polsce.

***

Bartosz Ostrowski

Przeszedł nietypową drogę. Zaczął od aktorstwa dramatycznego, ale coraz częściej możemy zobaczyć go w spektaklach tanecznych.

Występuje w "Bataille i świt nowych dni" Anny Godowskiej i Sławomira Krawczyńskiego, ale prawdziwy popis swoich umiejętności daje w "Cezary idzie na wojnę" w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego w Komunie Warszawa, przedstawieniu, które portretuje zmagania mężczyzn z narzuconym przez kulturę i tradycję schematem męskości. W spektaklu Bartosz Ostrowski śpiewa, gra, wykonuje trening. Ale gdy ten chłopak o przedwojennej urodzie tańczy fragmenty "Popołudnia fauna" Wacława Niżyńskiego na wąskiej ławce - to budzi podziw.

***

Bartosz Bielenia

Czy wróżka musi mieć różową sukienkę? Czy za księcia trzeba wychodzić za mąż, a może wystarczy się z nim zakumplować? Bartosz Bielenia w "Kopciuszku" Anny Smolar ze Starego Teatru w Krakowie burzy schematy sztuki dla dzieci, bawi magicznymi sztuczkami, zaciekawia swoją niejednoznacznością. W spektaklu gra dwie role: Wróżki i Młodziutkiego Księcia. W obu tak bardzo zjednuje sobie młodych widzów, że na koniec zeskakują z foteli i wiwatują na stojąco.

Ale ubiegły rok to też świetna rola Księdza w przeraźliwie smutnym "Weselu" Jana Klaty.

***

Michał Buszewicz

Dramaturg i reżyser do niedawna związany z Krakowem zaczął reżyserować w stolicy i od razu wskoczył w bardzo warszawski temat.

Do spektaklu "Kibice" zaprosił amatorów, prawdziwych fanów Legii Warszawa, oraz aktorów Teatru Żydowskiego. To, co porusza w tym przedstawieniu, to autentyczne historie, spotkanie, próba zrozumienia przyczyn strachu czy niechęci do drugiej strony.

Twórcy próbują też znaleźć wspólny cel obu grup i okazuje się, że na melodię legijnych songów można stworzyć nowe, z przesłaniem teatralnym, jak wspierająca krakowską scenę przyśpiewka "Stary, trzymaj się!".

Jednak praca reżyserska nie zakończyła jego pracy dramaturgicznej. W Komunie Warszawa pracował z Anną Smolar przy spektaklu "Ośrodek wypoczynkowy", opowieści o świecie, w którym w końcu można znaleźć święty spokój i... całkowicie zagubić siebie.