Artykuły

"Onira" miała elementy jakości, które z reguły nie występują w tego typu projektach, bo zwycięża, i to zrozumiałe, nieokiełznana radość wykonawców. Drużyna Formeli była zdyscyplinowana, podporządkowana konceptowi. Czuło się skupienie i przejęcie wykonawców. I wzruszenie, ale troszkę inne, niż przy wzmiankowanym już, i sympatycznym oczywiście, radosnym nieokiełznaniu - o spektaklu, zrealizowanym w ramach "Sieci kultury" na scenie Filharmonii Kaszubskiej w Wejherowie, pisze Piotr Wyszomirski w Gazecie Świętojańskiej.

Relacja z nieoczywistej w swej oczywistości premiery wieńczącej wejherowski projekt.

Projekty kulturalne i artystyczne, skierowane do odbiorców z grup defaworyzowanych, z reguły są udane pod kątem realizacji celów ogólnoludzkich. Praca z osobami, które na co dzień mają utrudniony kontakt z kulturą i sztuką uszlachetnia twórców i otoczenie. Jest wzruszająco i jest to potrzebne, o czym wszyscy dobrze wiemy. Przez co, jak nie przez kulturę i sztukę możemy być bardziej człowieczy? Podobnie było w wejherowskim projekcie, zakończonym niezwykle spektakularnie, bo wystawieniem "Oniry" na scenie Filharmonii Kaszubskiej.

W opisie "Oniry" możemy przeczytać:

"Koncept złego snu, z którego się przebudzamy jest wszystkim znany... senna atmosfera w onirycznym pełnym niepokoju klimacie. "Onira" to spektakl o ludziach, którzy nie widzą, nie słyszą i nie mówią o niektórych problemach przez co żyją w swoistym koszmarze życia codziennego. "Onira" to amatorski spektakl realizowany w ramach projektu "My-otwarci na teatr" z elementami pantomimy i animowaniem lalki, który powstał we współpracy z Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym nr 2 dla Niesłyszących i Słabosłyszących im. Jana Siestrzyńskiego w Wejherowie pod kierunkiem profesjonalnych instruktorów warsztatowych".

To oczywiście wszystko prawda, ale niepełna. "Onira" miała elementy wyjątkowe, które wyróżniają ją spośród większości podobnych, niezwykle szlachetnych przedsięwzięć. Niezwykłym walorem była muzyka napisana i wykonana na żywo przez Yellen DJ Set. Nowoczesna, samplowana i wysmakowana, prowadziła tancerzy i sprawiała po prostu ogromną przyjemność odbiorcom. Najwięcej w niej było inspiracji interstellarowym Mansellem, szczególnie w finale. Filharmonia ma naprawdę niezłe światła, ale rzadko komu udaje się/chce się to wykorzystać. Tym razem było inaczej, przyznam, że pozytywnie mnie zaskoczyła koncepcja oświetlenia, za którą stał Karol Formela, główny odpowiedzialny za stronę artystyczną. Był nie tylko jednym z reżyserów, ale też choreografem i głównym tancerzem. To za nim szedł cały zespół, był przewodnikiem i opiekunem. Formela włożył w projekt swoją pasję i ujmującą emocjonalność, co nadało całości dodatkowego waloru, czysto ludzkiego ciepła.

Tak, "Onira" miała elementy jakości, które z reguły nie występują w tego typu projektach, bo zwycięża, i to zrozumiałe, nieokiełznana radość wykonawców. Drużyna Formeli była zdyscyplinowana, podporządkowana konceptowi. Czuło się skupienie i przejęcie wykonawców. I wzruszenie, ale troszkę inne, niż przy wzmiankowanym już, i sympatycznym oczywiście, radosnym nieokiełznaniu.

***

Onira

Reżyseria i choreografia / KAROL FORMELA

Muzyka / YELLEN DJ SET

Współreżyseria/ ROMUALDA WENTA

Obsada / Agnieszka Soroka / Krystian Buza /

Daria Pietrasik / Dastin Tarnosch / Ewa Kloka /

Julia Wrońska / Karolina Okroj / Marzena Fiszk Borzyszkowska /

Piotr Kiedrowski / Wiktoria Wiącek

Premiera: 6 października 2017, czas trwania: ok. 45 minut.

Lider projektu: Wejherowskie Centrum Kultury

Partner projektu: Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 2 dla Niesłyszących i Słabosłyszących im. Jana Siestrzyńskiego w Wejherowie

Projekt realizowany w ramach "Sieci kultury", która jest częścią ogólnopolskiego programu Bardzo Młoda Kultura. Program jest prowadzony przez Narodowe Centrum Kultury, a jego operatorem w województwie pomorskim jest Instytut Kultury Miejskiej, instytucja kultury Miasta Gdańska.