***
"Iwona, księżniczka Burgunda", pierwszy z dramatów Witolda Gombrowicza, opublikowany w 1935 roku. Na scenę trafił kilka lat po wojnie, odnosząc sukcesy nie tylko w teatrach polskich, ale także w Paryżu i Sztokholmie.
Tytułowa Iwona to rozlazła, apatyczna, słabowita dziewczyna, którą następca tronu, książę Filip, postanawia pokochać w odruchu buntu przeciw prawu natury nakazującemu młodzieńcom kochać tylko powabne dziewczęta. Jej niema obecność na królewskim dworze sprawia, że każdemu przychodzą na myśl własne tajone defekty i wady. W ten sposób staje się ona czynnikiem destrukcyjnym, a dwór zmienia się w wylęgarnię potworności. W obronie "wyższości", chcąc przywrócić i zachować stary porządek, w którym król odpowiadał wyobrażeniom o "królu", a dwór stanowił ostoję tradycji, Iwona zostaje unicestwiona.
Spektakl jest przeniesieniem zrealizowanego w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie przedstawienia w reżyserii Jerzego Stuhra, kreującego także rolę króla Ignacego. Obsadził on w większości ról młodych wykonawców, swych uczniów z krakowskiej szkoły teatralnej. Dzięki nim groteska Gombrowicza ma lekkość i polot niewymuszonej zabawy.
