Artykuły

W stołecznym Teatrze Dramatycz­nym premiera (22 bm.) "Ułanów" Jarosława Marka Rymkiewicza. O sztuce i jej realizacji rozmawia­liśmy z Markiem Okopińskim, reżyserem spektaklu i dyrektorem "Dra­matycznego".

"Ułani" Rymkiewicza interesują mnie od dawna - powiedział M. Okopiński. Oprócz "Króla Mięsopusta" i "Dworu nad Narwią" właśnie ten utwór cenię najwyżej. Rymkie­wicz rzuca wyzwanie polskim mitom i stereotypom polskiego romantyzmu w formie oryginalnej zabawy lite­rackiej, parodii. Intrygę zbudował wokół "zrobienia dziecka" Zosi. Do roli ojca został wy­typowany porucznik Lubomir, który jednak używa do tej posługi ordynansa, sam zaś ulega fascynacji wro­giem, męskim i wspaniałym grafem feldmarszałkiem. Mamy w sztuce Rymkiewicza mit ułana, oczekiwanego potomka, który ma być zbawicielem ojczyzny, nie­złomnej Polki, która nie chciała cu­dzoziemca. Rymkiewicz dał w "Uła­nach" syntezę polskiego romantyzmu, ale jakby rodem z Witkacego, Gom­browicza, Mrożka.

Czy za tę anty romantyczną sztu­kę wziął się Pan z przekory?

Tak. Reżyseruję ją w czasie, kie­dy w Warszawie można obejrzeć "Kordiana", a wkrótce "Dziady". Sztuka jest prowokująca, ale autor nie przekracza dopuszczalnej granicy artystycznej prowokacji. W problemy narodowe wplątał sprawy męsko-damskie. Rymkiewicz nazwał swoją sztukę komedią serio. Na przedsta­wieniu będzie można się zabawić, ale i pomyśleć.

Nie jest to pierwsza pańska re­alizacja "Ulanów".

Po raz pierwszy reżyserowałem "Ułanów" w Toruniu, ale warszaw­ska inscenizacja nie jest repliką wcześniejszej. Robię ją teraz zupeł­nie innym zespołem, a od aktorów przecież zależy kształt przedstawienia. Myślę, że znalazłem ciekawych od­twórców ról do sztuki Rymkiewicza

Udział biorą: Iwona Głębicka, Bo­żena Szymańska, Janina Traczykówna, Joanna Wizmur, Władysław Byr­dy, Marek Dąbrowski, Sylwester Dydliński, Grzegorz Gierak, Jerzy Jane­czek, Zbigniew Pudzianowski, Jan Tesarz.