Warszawa. Treliński wystawia "La Boheme"
Premiera opery "La Boheme" Giacomo Pucciniego w reżyserii Mariusza Trelińskiego odbędzie się 30 marca, w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie.
Za scenografię odpowiedzialny jest - współpracujący od lat z Trelińskim - Słowak Boris Kudlicka, a chórem i orkiestrą teatru będzie dyrygować Kazimierz Kord.
Przygotowana przez Trelińskiego "La Boheme", czyli "Cyganeria", będzie przedstawiana w oryginalnej wersji językowej, z polskimi napisami. Autorami libretta są Luigi Illica i Giuseppe Giacosa, powstało ono na podstawie powieści "Scenes de la vie de la boheme" Henri'ego Murgera. Na scenie wystąpią nie tylko polscy, ale i rosyjscy artyści - partię Mimi zaśpiewa m.in. Jekatierina Sołowjowa, a Rodolfo - m.in. Siergiej Semiszkur.
- Takie wątki w "Bohemie", jak środowisko artystyczne, bieda, folklor ówczesnego Paryża roztańczonego kankanem i pijącego szampana, odwracają moim zdaniem uwagę od tego, co w tym dziele istotne - powiedział Treliński na czwartkowej konferencji prasowej w Warszawie.
Zdaniem reżysera, w przedstawianym w tej operze "próżnym świecie artystów - tytułowej cyganerii - przeplatają się wątki miłości i śmierci, które są istotą tego dzieła". - Ten splot nadaje inną wartość temu utworowi. Puccini, jak wielu artystów jego czasów, traktował zagadnienia choroby i miłości niemal wymiennie. W "Bohemie" widać to doskonale na przykładzie historii Mimi i Rodolfa - podkreślił.
Zdaniem Kazimierza Korda, wątki te wyraźnie słychać w muzyce Pucciniego. - To dzieło muzycznie niezwykle skomplikowane, jest tu m.in. wielka ilość zmian tempa. Do niego potrzeba śpiewaków i muzyków z wielkim doświadczeniem, którzy potrafią improwizować, dostosowywać się do nastroju - powiedział dyrygent.
- Uznaliśmy, że opisany w tej operze Paryż przedstawia idealne miasto miłości, które dziś bardziej przypominają Nowy Jork lub Berlin. Ostatecznie postanowiliśmy, że nasza wersja "Bohemy" nie będzie osadzona w żadnym konkretnym mieście - powiedział scenograf Boris Kudlicka.
"La Boheme" to opowieść o artyście Rodolfo i jego sąsiadce Mimi, która pewnego razu go odwiedza. Zakochują się w sobie, po czym okazuje się, że dziewczyna jest śmiertelnie chora na gruźlicę. Prapremiera tej opery odbyła się w 1896 r. w Turynie, a polskie premiery - dwa lata później w warszawskim Teatrze Wielkim (w wersji oryginalnej) oraz w 1901 r. w Operze Lwowskiej (w wersji polskiej).
