Artykuły

Dramat Williama Szekspira pt. "Król Lear" reżyseruje dyrektor Starego Teatru Jan Klata. Przed­stawienie jest drugą częścią tzw. "dyptyku królewskiego", realizowanego przez artystów sceny narodowej, a poświęco­nego władzy.

Pierwszą jego część stanowi "Król Ubu", również w reżyse­rii Klaty, a pokazany po raz pierwszy w październiku tego roku. W "Królu Ubu", według Alfreda Jarry'ego, analizowano temat władzy politycznej. Z ko­lei "Król Lear", z tytułową rolą Jerzego Grałka, podejmuje te­mat władzy duchowej.

"Król Lear" - jak mówi Seba­stian Majewski, zastępca dyrek­tora - to tytuł, który Jerzy Jarocki zrealizował w Warsza­wie w 1977 r. Nasz teatr jest te­raz w sezonie poświęconym Je­rzemu Jarockiemu i staramy się przywoływać dramaty istotne dla tego twórcy - przypomniał.

Sztuka jest opowieścią o wła­dzy duchowej, ale i o ludzkich namiętnościach, okrucień­stwie, miłości, jak również o przemijaniu, starości.

- Zastanawiamy się, czy sta­rość może jeszcze rządzić świa­tem. Czy możemy się tej staroś­ci sprzeciwić? Czy starość jest mądrością? Jak sobie ze staroś­cią radzić? Co dzieje się z czło­wiekiem, który się starzeje i z ludźmi z jego otoczenia? Ja­ki jest stosunek osób w wieku średnim lub młodych do tego jeszcze narzuconego przez sta­rość światopoglądu - mówi Kla­ta.

Jak twierdzi w rozmowie z Polską Agencją Prasową, py­tania te są obecnie istotniejsze niż w czasach Szekspira, ponie­waż średnia długość życia wy­dłuża się.