Warszawa. W IT rusza cykl czytań "Nikt mnie nie zna. Wyspiański"
Odprawianiem scenicznym "Requiem" Stanisława Wyspiańskiego autorstwa duetu Passini/Kosiński wystartuje w Instytucie Teatralnym w czwartek 10 listopada cykl "Nikt mnie nie zna. Wyspiański".
Odprawianie sceniczne "Requiem" będzie pierwszym z cyklu czytań dramatów Stanisława Wyspiańskiego w kolejnej odsłonie projektu "Nikt mnie nie zna". "Requiem" to tajemniczy, niewydany za życia autora tekst powstały w roku 1901. W "Dziełach zebranych" opublikowany wśród utworów prozą, ma oczywisty charakter poetycki i bardzo nieoczywisty potencjał dramatyczny i teatralny. "Requiem" to - jak napisała Ewa Miodońska-Brookes - "ćwiczenie ze śmierci". Tak też chcemy o nim myśleć i tak je na scenie przywołać na początek cyklu, którego celem są ćwiczenia w myśleniu Wyspiańskim. Wydaje nam się, że zacząć trzeba właśnie od śmierci i radykalnej zmiany perspektywy, którą wprowadza w naszą krótkowzroczną teraźniejszość.
Reżyseria: Paweł Passini
Współpraca dramaturgiczna: Dariusz Kosiński
Kolejną odsłonę cyklu czytań scenicznych "Nikt mnie nie zna" poświęcona została tekstom Stanisława Wyspiańskiego. Zasadą projektu jest inicjowanie dialogu oraz integrowanie pracy badawczej i poszukiwań artystycznych. Mamy poczucie, że właśnie w przypadku dramaturgii Wyspiańskiego, tak silnie splecionej z praktyką sceniczną autora, uruchamianie takiego dialogu może przynieść interesujące rezultaty. Niektóre teksty ujawniają wręcz niemożliwość zrozumienia ważnych aspektów twórczości Wyspiańskiego bez ich praktycznego przebadania z udziałem aktorów. Dotyczy to w szczególności rytmiki i muzyczności tekstów, ale także sfery obrazowania. Czytania sceniczne pozwolą uwzględnić te aspekty, co może odsłonić nowe sposoby rozumienia dzieł Wyspiańskiego i prowadzić do odnowienia jego obecności we współczesnej kulturze.
Proponujemy sceniczną lekturę sześciu tekstów, z jednym wyjątkiem niemal nieobecnych w teatralnym obiegu. To, co się wydarzy na scenie Instytutu Teatralnego, z pewnością dalekie będzie od filologicznej interpretacji i specjalistycznych sporów badaczy literackiej spuścizny. Za pomocą wybranych tekstów teatr objawi się jako medium zbiorowych afektów, przestrzeń, w której rozbrzmiewają dźwięki zbiorowej nieświadomości i daje się słyszeć Logos. Kobiecy głos i sadomasochistyczne pragnienia wspólnoty, relacja państwa i kościoła, gender, zmierzch Europy, kryzys uchodźczy, Wielka Wojna, śmierć: to, co jest w Polsce do myślenia.
Kolejne czytania:
8 grudnia 2016, godz. 19.00
"Bolesław Śmiały"
Podstawny/Semenowicz
2 marca 2017, godz. 19.00
"Legenda"
Rudnicki/Prussak/Szturc
30 marca 2017, godz. 19.00
"Legion"
Pakuła/Koczanowicz/Sajewska
27 kwietnia 2017, godz. 19.00
"Klątwa"
Jakimiak/Adamiecka
18 maja 2017, godz. 19.00
"Śmierć Ofelii"
Wysocka/Burzyńska
