Artykuły

Wystawiona przez zespół Baju Pomor­skiego, w reżyserii i inscenizacji Stani­sława Stapfa bajka czeskiego pisarza "Smok w Nieswarowie" w sposób jasny i przejrzysty ukazuje zasadniczą ideę u­tworu. Ideą tą jest znaczenie wspólnej pracy dla wspólnego dobra. Kolektyw małego miasteczka, czy też dużej wsi, jaką jest Nieswarowo, tak długo cierpi udrękę i znajduje się w niepewności ży­cia, któremu zagraża Smok, dopóki skłó­ceni mieszkańcy nie zawrą zgody i nie ruszą na potwora wspólnymi siłami. Po­tem również wspólnymi siłami pogodze­ni mieszkańcy, Nieswarowa odbudowują swoje domki, zniszczone przez Smoka.

Sposób podania tej idei bezsprzecznie trafia do dziecięcych widzów Baju Pomorskiego, którzy żywo reagują na roz­grywające się na scenie wydarzenia. Przyczyniają się do tego zarówno czy­telne dekoracje i efekty sceniczne, jak również realistycznie wykopane i proste lalki w wykonaniu E. Baranowskiego i

których ludzkie postacie są im bliskie i zrozumiałe. Smok o pięciu psich łbach jest pełen grozy a zarazem komizmu i działa na wyobraźnię dziecięcej wido­wni.

W samym przedstawieniu są jednak pe­wne usterki. Niezrozumiałe jest np. uży­wanie gwary przez jedną część ludności a języka literackiego przez drugą (szcze­gólnie razi to w ustach Kubusia i Petronelki), w akcie pierwszym za dużo jest hałasu, co wpływa na niezrozumienie wielu kwestii, których dzieci nie nadą­żają wyłuskać z ogólnej wrzawy i krzy­ku, chwilami również zbyt głośny jest akompaniament muzyczny.

Spośród wykonawców wyróżniają się bezpośredniością interpretacji Zadziorowa (I. Sikora), Kubuś (T. Karasińska), Prze­kora (L. Bieniaszewski) i Petronelka (H. Przybyszewska). Zespół muzyczny pod kierownictwem K. Zalewskiej jest zgra­ny i na ogół dobrze wywiązuje się z za­dania.