Artykuły

O repertuarze naszych teatrów muzycznych, o poziomie wystawianych tam spek­takli mówi się przeważnie źle, niekiedy pobłażliwie, wyjątkowo tylko - z uznaniem, odnoszącym się zwykle bardziej do intencji i zamierzeń niż rezultatów. Dlatego do rzędu wydarzeń niezwykłych zaliczyć wypada gdyńską prapremierę "Kolędy - nocki". Najzupełniej niespo­dziewanie właśnie teatr muzyczny wystąpił z przedstawieniem mówiącym o problemach społeczno-politycznych dnia dzisiejszego. Co prawda i w tym przy­padku nasuwać się mogą zastrzeżenia. Tekst Ernesta Brylla nie sięga w poetyc­kiej metaforyce zbyt głęboko, brzmi nie­kiedy jako koniunkturalna publicystyka. Muzyka Wojciecha Trzcińskiego, intere­sująca i funkcjonalna, nie wyróżnia się szczególną oryginalnością: chwilami wy­raźnie nawiązuje do pastorałkowych me­lodii Czerwonych Gitar, we fragmentach bardziej nowoczesnych nie wykracza poza formy stylistyczne sprawdzone przez twórcę "Hair" Galta McDermota. Jed­nak spektakl ogląda się z wielkim na­pięciem, a wątpliwości natury estetycz­nej rodzą się znacznie później, wówczas gdy mija pierwsze, najsilniejsze wraże­nie. To niewątpliwie zasługa - świetnej realizacji. Reżyser Krzysztof Bukowski uczynił z "Kolędy - nocki" widowisko ostre, bardzo dynamiczne. Wprowadzenie na scenę doskonale zorganizowanego i grającego kilkudziesięcioosobowego tłu­mu (zespół teatru i Akademicki Chór Uniwersytetu Gdańskiego) oraz efektow­ne pomysły sytuacyjne pozwoliły na stworzenie wielu znakomitych, wstrząsających w wymowie scen, które na długo pozostaną w pamięci widzów. Bardzo dobrze wypadły wykonawczynie większości solowych songów - Teresa Haremza i Krystyna Prońko. W sumie można zatem mówić o sukcesie i nie bę­dzie chyba nawet przesadą stwierdzenie, że w gdyńskim Teatrze Muzycznym narodził się pierwszy nowoczesny i nowocześnie zrealizowany polski musical.