Artykuły

W Skulsku rycerzom Chrobrego miała się objawić Matka Boska. Dziś jest tutaj sanktuarium. — Opowiadam o tym miejscu, bo tu był mój chrzest. Stąd pochodzę — mówi choreograf i tancerz Paweł Malicki z Polskiego Teatru Tańca.

Kroniki czasu przyszłego. Żywa historia. Przedmiot myśli to złożona z dwóch części premiera według pomysłu Pawła Malickiego. Do współpracy zaprosił kolegów z zespołu — tancerzy Polskiego Teatru Tańca, którzy stworzyli też kostiumy i scenografię (Adriana Cygankiewicz) czy multimedia (Daniel Stryjecki). Muzykę do spektaklu napisał Krzysztof „Wiki" Nowikow.

Premiera odbędzie się na MTP w Międzynarodowy Dzień Teatru — 29 kwietnia (kolejny spektakl — 30 kwietnia). Projekt został dofinansowany ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Chrzest 966.

— Przyznam, że temat 1050-lecia chrztu na początku nie przypadł mi do gustu. Nie wiedziałem, jak do niego podejść jako tancerz — wyznaje Malicki. Na wtorkową konferencję przyniósł m.in. małą kamienną siekierkę, wykopaną z ziemi i wypożyczoną z muzeum. — W tym spektaklu wychodzę od przedmiotów. To, co z nami zostaje, to element łączący poszczególne części — tłumaczył.

Premierze będzie towarzyszyć wystawa pamiątek z miejscowości Skulsk, o której choreograf opowiada na scenie. — Dlaczego wybrałem właśnie to miejsce? Bo tam był mój chrzest. Stamtąd pochodzę — zdradza.

Opowiada, jak podczas jednej z wizyt w domu poznał przyszywanego wujka — Henryka Buszkiewicza. — Odkryłem, że jest wielkim miłośnikiem tego miejsca, takim lokalnym patriotą. A przy tym kolekcjonerem pamiątek. Przekazał mi m.in. ręcznie pisaną kronikę tego miejsca z lat 50. — opowiada Malicki.

Przypomina, że jego rodzinne okolice to kolebka państwa polskiego: Skulsk leży w pobliżu jeziora Gopło, jest wiele legend, które mówią o tych rejonach, to stamtąd mieli pochodzić Piast Kołodziej i Rzepicha.

— Kiedyś ludzie zajmowali się tu na masową skalę hodowlą gęsi, inni malowali obrazy świętych. Chciałem opowiedzieć o tej gminie jak o małej Polsce. O mieszkańcach, którzy tworzą tu żywą historię — mówi choreograf.

Jedną z bohaterek spektaklu będzie Armela Kochaniecka. — Niezwykła kobieta, pełna energii, wieloletnia radna, działaczka społeczna, prowadząca miejscową izbę pamięci — mówi Malicki.

Kolejna z bohaterek to Halina Wyderska — historyczka, przez lata dyrektorka miejscowej szkoły, zafascynowana zabytkami, fotografią, pisząca artykuły do lokalnej prasy. Na miejscu działa też chór, którego członkinie spotykają się co tydzień na próbach w remizie. O nich też opowiedzą tancerze.

Osobną częścią projektu będą warsztaty dla seniorów ze Skulska, które poprowadzi Ewa Wycichowska. — Jako seniorka — podkreśla szefowa PTT.

W części drugiej spektaklu, zatytułowanej Przedmiot myśli, Paweł Malicki opowie o roli przedmiotów w życiu człowieka. — Tutaj przewodnikiem był mój dziadek, a raczej wspomnienie o nim. Pamiętam, że był bardzo przywiązany do rzeczy i kiedy do niego jechaliśmy, nie można było niczego wyrzucać — mówi Malicki. — Gdy rozmawiałem z tancerzami, nikt nie chciał zadeklarować, że zostawiłby wszystko i poszedł dalej bez niczego. Na scenie zamieniam tancerzy w różne dziwactwa, które ograniczają ruchy. Tak jak przedmioty ograniczają nas w życiu — opowiada.

Co jeszcze zobaczymy w tym sezonie w Polskim Teatrze Tańca? M.in. spektakl Lament. Pamięci Tadeusza Różewicza w choreografii Ewy Wycichowskiej (17 czerwca w ramach festiwalu Malta). Kilka dni później — 23 czerwca — w Teatrze Wielkim odbędzie się spotkanie 27 sezonów podsumowujące pracę Ewy Wycichowskiej jako dyrektora PTT.

To jej ostatni sezon w tej roli. Swoją decyzję o odejściu ogłosiła już kilka miesięcy temu.

W najbliższym czasie poznamy nową szefową poznańskiego zespołu. O stanowisko ubiegają się dwie kandydatki — Iwona Pasińska i Anna Piotrowska.