Artykuły

Teatry w Warszawie chętnie sięgają po historie, które widzowie znają i lubią z kina. Wybraliśmy przedstawienia, które godnie uzupełniają filmowe pierwowzory.

Tramwaj zwany pożądaniem, Teatr Ateneum

Prapremiera tego dramatu odbyła się na Broadwayu w 1947 roku, w reżyserii Elii Kazana, z mistrzowską obsadą: Marlon Brando, Jessica Tandy, Kim Hunter i Karl Malden. Okazała się niebywałym sukcesem. Sztuka weszła do repertuaru teatrów na całym świecie. W 1951 roku powstała jej słynna filmowa ekranizacja — zdobywczyni czterech statuetek Oscara.

Warszawska premiera Tramwaju zwanego pożądaniem Tennessee Williamsa w reżyserii Bogusława Lindy odbyła się w lutym 2014 roku w Teatrze Ateneum i cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem. To jedna z najważniejszych sztuk Williamsa, w świetnym przekładzie Jacka Poniedziałka, ze znakomitą Julią Kijowską, Tomaszem Schuchardtem i Bartłomiejem Nowosielskim. Dobrze dobrana muzyka gwarantuje udany wieczór.

Kotka na gorącym blaszanym dachu", Teatr Narodowy

Od listopada 2013 roku w stolicy pokazywana jest inna sztuka Tennessee Williamsa Kotka na gorącym blaszanym dachu. Opowiada historię kryzysu w rodzinie bogatego południowca - to studium samotności i hipokryzji. To także bezwzględna opowieść o tym, jak pieniądze wpływają na relacje z bliskimi. Przedstawienie w Narodowym wyreżyserował Grzegorz Chrapkiewicz. Ostry, ale trafny przekład przygotował Jacek Poniedziałek. W Narodowym na Scenie przy Wierzbowej oglądamy znakomitego Janusza Gajosa, Ewę Wiśniewską i Grzegorza Małeckiego. W roli głównej — Margaret — na zmianę występują Małgorzata Kożuchowska i Edyta Olszówka. Obie bardzo dobrze poradziły sobie z niemałym wyzwaniem — rolą wykreowaną w filmie Richarda Brooksa w 1958 roku przez Elizabeth Taylor.

Mamma Mia!, Teatr Muzyczny „Roma"

Twórcy najpierw musicalu, a potem filmu Mamma Mia! stworzyli prostą historię miłosną opowiedzianą piosenkami superpopularnej szwedzkiej grupy ABBA. Dodatkowo do obsady filmu z 2008 roku w reżyserii Phyllidy Lloyd zaproszono znakomitych aktorów: Meryl Streep, Pierce'a Brosnana i Colina Firtha. Film odniósł ogromny sukces, a w Polsce znowu zapanowała moda na Abbę.

Na tej fali 21 lutego 2015 roku na dużej scenie w Teatrze Muzycznym „Roma" wystawiono teatralną wersję musicalu. Obecny na premierze członek Abby Björn Ulvaeus nie krył zadowolenia, inscenizacja w reżyserii dyrektora Wojciecha Kępczyńskiego zyskała też uznanie krytyki. Od lutego zeszłego roku siedem razy w tygodniu (od wtorku do niedzieli; dwa przedstawienia w soboty) Mamma Mia! gromadzi pełną widownię. We wtorek spektakl zagrano już po raz 300. W obsadzie jedni z najlepszych polskich aktorów musicalowych: Anna Sroka-Hryń, Janusz Kruciński, Zofia Nowakowska, Beata Olga Kowalska i Dariusz Kordek.

Trzeba zabić starszą panią, Och-Teatr

Trzeba zabić starszą panią to sceniczna wersja hitu kina The Ladykillers z 1955 roku. Zabawna opowieść o grupie bardzo niezorganizowanych rabusiów, którzy wynajmują pokoje w domu starszej pani, bo chcą się dostać do położonego tuż obok banku, a damie opowiadają, że są kwintetem smyczkowym. Na ich nieszczęście właścicielka domu ma dużo wolnego czasu, kilka bardzo ciekawskich koleżanek oraz znakomitą znajomość muzyki klasycznej. Utrzymanie tajemnicy i napad na bank stają się więc wyzwaniem na wszystkich możliwych poziomach, a złodzieje wikłają się w piramidalne kłamstwo i lawinę nieporozumień. Na scenie Och-Teatru wielka Barbara Krafftówna, a także m.in.: reżyser spektaklu Cezary Żak i Wojciech Pokora. Na uwagę zasługują piękne kostiumy Tomasza Ossolińskiego. Trzeba zabić starszą panią od premiery w lipcu 2012 roku zapewnia dwie wypełnione po brzegi dobrym humorem godziny w teatrze.

Kto się boi Virginii Woolf, Teatr Polonia

Edward Albee napisał ten tekst w 1962 roku. Na jego podstawie w 1966 roku powstał wielokrotnie nagradzany obraz w reżyserii Mike'a Nicholsa z Elizabeth Taylor i Richardem Burtonem. Historia jest prosta. Kampus uniwersytecki, noc po otwierającym rok akademicki przyjęciu u rektora. Historyk George i jego żona Martha goszczą u siebie nowego wykładowcę Nicka z żoną. Nocne rozmowy, zmęczenie, a także alkohol sprawiają, że pomiędzy tą czwórką rozpoczyna się drapieżna, okrutna, a jednocześnie pełna ciętego dowcipu gra. Mieszają się podrażnione ambicje, konflikty pokoleniowe, seksualność, nauka i rodzinne sekrety.

W Teatrze Polonia z legendą wybitnych aktorów z sukcesem zmierzyli się Ewa Kasprzyk i Krzysztof Dracz. Tekst przełożył i spektakl wyreżyserował Jacek Poniedziałek. Dzięki niemu powstało pole dla wspaniałego teatru psychologicznego i nieco brutalny, wciągający spektakl. Premiera odbyła się 29 stycznia.

Cabaret, Teatr Dramatyczny

Musical Cabaret [na zdjęciu], który powstał na podstawie przejmujących wspomnień Christophera Isherwooda Pożegnanie z Berlinem, wystawiany jest na całym świecie do dziś. Jednak triumfy sceniczne święcił w latach 60. Sławę tytułowi przyniosła kinowa wersja w reżyserii Boba Fosse'a z 1972 roku. To dzięki niej świat poznał wspaniałe utwory: Money, Money, Welcome to Berlin czy Don't Tell Mama. W filmie Fosse'a doskonałe kreacje stworzyli Liza Minelli, Michael York, Joel Grey, a obraz dostał osiem Oscarów i dwa Złote Globy.

Akcja Cabaretu toczy się w Berlinie na początku lat 30. Opowiada historię artystki Sally Bowles i pisarza Cliffa Bradshawa. Tłem jest marsz Hitlera po władzę.

W Teatrze Dramatycznym z tym ciekawym materiałem zmierzyła się poznańska reżyserka teatralna, operowa oraz scenografka Ewelina Pietrowiak. Premiera odbyła się 8 stycznia. Widzowie na dużej scenie Dramatycznego w Pałacu Kultury oglądają wielkie ażurowe ściany z samych świetlówek, orkiestrę na żywo, tancerzy i kostiumy z epoki. Piosenki z Cabaretu w tłumaczeniach Wojciecha Młynarskiego z lat 60. są bardzo dobrze wykonywane przez zespół teatru. Szczególnie dobrze z materiałem radzą sobie Anna Gorajska, Mateusz Weber i Krzysztof Szczepaniak.