Artykuły

Anna Polony będzie bohaterką poniedziałkowego [23 stycznia] wieczoru jubileuszowego w krakowskim Starym Teatrze. Artystka obchodzi w tym roku 45-lecie pracy artystycznej. Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu "Spotkania w Antrakcie" poświęconego aktorom-jubilatom.

- Opatrzność obdarzyła mnie hojnie - dała mi zdolności, intuicję, wrażliwość - wszystko to, co potrzebne jest artyście. Natura natomiast obeszła się ze mną niedobrze. Nie otrzymałam od niej wzrostu, urody, kondycji - jestem trochę słaba i chorowita - powiedziała PAP w piątek artystka.

Fortuna, zdaniem Anny Polony, była w jej przypadku zmienna. - W teatrze potraktowała mnie bardzo dobrze. Zetknęłam się ze wspaniałymi reżyserami, aktorami, zespołami i rolami - zaznaczyła.

Aktorka szczególnie ceni sobie teatralną współpracę z Konradem Swinarskim. -Byłam dla niego jak Galatea dla Pigmaliona - wspomina. Szczególnie ciepło mówi również o pracy z Andrzejem Wajdą. - To był mój "mąż opatrznościowy". Kiedy zapadłam się po śmierci Swinarskiego, Wajda podał mi pomocną dłoń. Nie tylko obsadzał mnie w spektaklach, ale także pozwalał je reżyserować. Zawsze będę mu za to wdzięczna - powiedziała.

Polony ceni sobie także grę u pokolenia młodych reżyserów. - Zagrałam m.in. u Grzegorza Jarzyny i u Agaty Dudy-Gracz. To było dopiero! Ale to fajne było! Jeszcze bym coś z nią zrobiła, gdyby tylko chciała - przyznała.

Zdaniem Polony fortuna nie sprzyjała jej w filmie. Artystka tworzyła jednak wyraziste postaci m.in. Anielę Dulską w "Z biegiem lat, z biegiem dni", czy Magdę Egri w "Dzienniku dla moich dzieci" Marty Meszaros. Artystka ceni sobie również pracę pedagoga. - Chyba to robię nieźle, mam wrażenie, że moi studenci mnie lubią i robią duże postępy - oceniła.

Podczas poniedziałkowego jubileuszu w Starym pojawią się m.in przedstawiciele władz miasta, m.in. prezydent Krakowa Jacek Majchrowski, przyjaciele teatru i jubilatki, m.in. Jerzy Trela, Jerzy Nowak, Jan Nowicki i Jerzy Stuhr, zaśpiewa Jadwiga Romańska. Wystąpią również studenci Polony.

Zaprezentowane zostaną kilkuminutowe pokazy zapisów wideo ról Anny Polony. We foyer teatru pokazana zostanie wystawa dokumentująca karierę artystki, odbędzie się również minipokaz kostiumów teatralnych, w których występowała. Tradycją "Spotkań w Antrakcie" jest dekorowanie jubilatów na zakończenie wieczoru wieńcem laurowym, na którego listkach wypisane są role artysty.

Anna Polony (ur. 1939) jest absolwentką Wydziału Aktorskiego (1960) i Wydziału Reżyserii Dramatu (1984) Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Niemal od początku kariery związana jest ze Starym Teatrem (jedynie sezony 1960/61 - 1963/64 - Teatr im. J. Słowackiego). Debiutowała rolą Małej Polikseny w sztuce "Wojny trojańskiej nie będzie", w reżyserii Jerzego Kaliszewskiego na scenie Starego Teatru w 1959r.

Pierwsze dziesięć lat w teatrze wyznaczył artystce Konrad Swinarski. Zagrała we wszystkich jego inscenizacjach wystawionych w Starym Teatrze. Swinarski namówił artystkę również do zajęcia się reżyserią. Udany debiut reżyserski - spektaklu "Dwoje na huśtawce" w 1974 r. skłonił Annę Polony do podjęcia studiów reżyserskich. Współpracowała m.in z Andrzejem Wajdą, Jerzym Jarockim, Jerzym Grzegorzewskim, Krystianem Lupą, Kazimierzem Kutzem. Od 33 lat prof. Anna Polony wykłada w krakowskiej PWST.