Sukces Konduktu
Jerzy Krasowski, autor pamiętnej inscenizacji "Konduktu" Bohdana Drozdowskiego w Nowej Hucie (1962) zaprezentowanej wkrótce po zielonogórskiej prapremierze (reżyserowanej przez Marka Okopińskiego), wznowił tę pozycję we wrocławskim Teatrze Kameralnym z dużym sukcesem artystycznym i frekwencyjnym. Przedstawienie oparte na tych samych założeniach inscenizacyjnych - nasycenie świetnego w swoim realizmie zapisu obyczajowego Drozdowskiego ostrą charakterystyką działań scemicznych, grą pełną kondensacji i przerysowań - a wzbogacone dynamiczną komediowością Wojciecha Siemiona (Pawelski), Witolda Pyrkosza (Sadyban), Zdzisława Karczewskiego (Sołtys), Artura Młodnickiego (Woźniak) i świetną grą pozostałych wykonawców (Marysik, Kotys), stało się wydarzeniem świadczącym o żywotności polskiej dramaturgii współczesnej. Sztuka Drozdowskiego, która w innych teatrach cieszyła się miernym powodzeniem i przechodziła na ogół bez echa, w rękach wytrawnego reżysera, wsparta najlepszymi środkami, jakimi rozporządza teatr, okazuje się już po raz drugi utworem drapieżnym i aktualnym. Utworem o społeczeństwie pełnym wzajemnych kompleksów i niechęci, zróżnicowanym w swojej obyczajowości i wyobrażeniach, na które działa szybki, zaskakujący nieraz samych bohaterzy, nurt przemian.
