Artykuły

A to Francja, a to Afryka, wojsko, statek, ktoś się pojedynkuje, ziemia się trzęsie... Baronowa za chwilę jest rajfurą, markiza - panną z lunaparu, aktorzy grają żagiel, rufę i kanapę. Do tego jeszcze inkwizycja, pełne szaleństwo. To "Kandyd" w reżyserii Jacka Andruckiego. W Teatrze im. Szaniawskiego [na zdjęciu] ruszyły próby do ostatniej przed wielkim remontem premiery.

Po niej (planowanej na 28 stycznia) w budynku teatru nie będzie już nic, żadnego przedstawienia, i to aż do końca remontu na początku kolejnego sezonu. Kolejne spektakle "Kandyda" odbędą się już w sali koncertowej Państwowej Szkoły Muzycznej. Wbrew pozorom teatr nie szykuje jednak skromnego przedstawienia z kilkoma aktorami i symboliczną scenografią.

Płocki "Kandyd" ma mieć podobno szalone tempo, całą masę postaci, piosenki i tańce. - Nie, to nie będzie musical, a przedstawienie z muzyką, rodzaj śpiewogry - opowiada Andrucki. - Piosenki nie zdominują akcji, a będą z niej wynikać. Muzyka na żywo. Mikroporty? Ależ skąd! Czy bohaterowie Woltera mieli jakieś mikroporty? Moi aktorzy będą śpiewać do mikrofonów zbiorczych, tych, które zawsze wiszą nad sceną.

Reżyser dodaje, że jeśli chodzi o podejście do klasycznego tekstu, to "Kandyd" będzie przypominał nieco "Skąpca" Moliera, jakiego niedawno zrobił dla płockiego teatru. Czyli - zaczynamy spokojnie, w strojach z epoki, potem nagle ktoś robi jakąś dziwną aluzję i już mamy zabawę konwencjami na całego. - W dodatku sam "Kandyd" jest tak skonstruowany, że co chwila jesteśmy gdzie indziej, aktorzy co i rusz wcielają się w kogoś innego - zapowiada Andrucki. - Pikantny szczegół: będą się przebierać... na scenie.

Kandyda, wiecznego optymistę, zagra Szymon Cempura. Jego ukochaną Kunegundę - Katarzyna Anna Małolepsza. Piosenki do przedstawienia napisał Maciej Wojtyszko, zaś muzykę Jerzy Derfel.