Artykuły

Premierowy spektakl "Sen pluskwy, czyli Towarzysz Chrystus", który dziś o godz. 19 zobaczymy w Teatrze Jeleniogórskim, to trzecia inscenizacja tekstu Tadeusza Słobodzianka w Polsce. Reżyseruje Krzysztof Kopka

Ilona Niebał: "Sen pluskwy" Słobodzianka uważany jest za jeden z naj­istotniejszych głosów o współczesności. Jakie znaczenie ten tekst ma dla Pana?

Krzysztof Kopka: Myślę, że Słobodziankowi udało się wyrazić w dramacie ogólne, a na pewno moje poczucie zagu­bienia we współczesności. Mam na myśli zagubienie ideowe. Tak jak bohaterowie Słobodzianka z Prisypkinem na czele je­steśmy zagubieni. Nazywamy wydarzenia za pomocą pewnych terminów. U Słobo­dzianka frazeologia to pomieszanie żar­gonu bolszewickiego z powykrzywianym prawosławiem.

Sztuka jest o Rosjanach. Czy w treści znajdziemy także coś, co można odnieść do Polaków?

- Jest uniwersalna. Słobodzianek w swo­im poprzednim wcieleniu - krytyka cenił sobie konkret. Fabuły osadza bardzo pre­cyzyjnie. Jego historia dotyczy każdego z krajów naszej części Europy. Naszej, czyli tej, w której krajach istniał komu­nizm, w Europie numer 2. Moskwa w "Pluskwie" jest więc uniwersalna.

Kazimierz Dejmek mówił, że to jeden z najlepszych utworów dramatycznych napisanych w Polsce. Jaka jest Pana opi­nia o tekście?

- Jest poetycki. Lubię takie dramaty. W porównaniu z "Pluskwą" Majakow­skiego utwór Słobodzianka oddaje poe­tycką frazę Majakowskiego, rytm i ma ten sam rozmach sceniczny i wynikające z te­go pełne wigoru obrazy.

W którą stronę poszedł Pan, interpre­tując tekst?

- Bardzo chciałem wydobyć uniwersal­ną wymowę tekstu. Chciałem uniknąć zdystansowania się widza, czyli nastawie­nia w rodzaju: "to dzieje się w Rosji, oni tam mają ciężko". W inscenizacji ograni­czam więc rosyjski koloryt. Z pieśni zostały dwa marsze. Muzyka jest współczes­na - napisana przez Kormorany. Staraliś­my się pokazać widowni koszmarny sen o człowieku przemierzającym miasto, mo­loch, Babilon w ucieczce przed zagroże­niem i w poszukiwaniu schronienia.