Artykuły

Michał Bajor, jak sam mówi, ma dwoistą naturę Bliźniaka. Potwier­dza to jego ostatni recital w Teatrze Buffo. Romantyczny, liryczny, oszczędny w geście dotychczas artysta ma tu okazję do zaprezen­towania pełni swoich aktorsko-wokalnych, a nawet tanecznych umie­jętności. A wszystko za sprawą Janusza Józefowicza - autora sce­nariusza, reżysera i choreografa widowiska "Bajor w Buffo". Józefowiczowi udała się rzecz nie­zwykła - oderwał Michała od mikro­fonowego statywu, oddając mu do dyspozycji całą scenę, świetnie za­aranżowaną przez scenografa Marka Chowańca, i dla pewności trzy tancerki ze swego zespołu. Bajor porusza się w tym anturażu sprawnie, śpiewając wielkie musi­calowe szlagiery ("Kabaret", "West Side Story", "Metro"), pio­senki z repertuaru Marleny Diet­rich, Franka Sinatry, Lizy Minelli. Ale jest w Buffo i inny Bajor. Ten, którego znaliśmy dotychczas. I są jego największe przeboje: "Ogrzej mnie", "Nie chcę więcej", "Ja wbi­ty w kąt". Jest wspaniała wiązanka piosenek Edith Piaf. Są wreszcie nowe utwory, na które zawsze z niecierpliwością czekają wielbi­ciele talentu Michała. Jest też gość specjalny - ciemnoskóra wokali­stka Lynell Bentley, która towarzy­szy Bajorowi w piosenkach, jakie znalazły się na jego amerykańskiej płycie "Kings and Queens", którą przy okazji promuje w Polsce.