Dożywocie
W swoim Letnim Przeglądzie Teatralnym TV przypomni nam dziś jednego z najwybitniejszych artystów polskiej sceny - Jacka Woszczerowicza. On to bowiem grał główną rolę, w reżyserowanym także przez siebie "Dożywociu" Aleksandra Fredry, którego premiera odbyła się na małym ekranie przed kilku laty.
"Dożywocie" - napisane w roku 1835 - należy do najwybitniejszych dzieł naszego znakomitego komediopisarza. Ta świetna komedia - zawierająca wszystkie cechy jego dramato-pisarskiego geniuszu - osnuta jest wokół sprawy dożywocia.
Nie wszyscy może wiedzą, że "dożywocie" - ów staroświecki termin prawniczy - oznaczał przeznaczoną testamentem darowiznę, zapewniającą obdarowanemu stałą, wypłacaną corocznie do końca życia kwotę pieniężną. W XIX wieku prawo do dożywocia można było - będąc w potrzebie - także sprzedać. Dochód nabywcy był oczywiście tym większy, im dłużej żył pierwotny właściciel dożywocia.
I właśnie wokół sprzedaży dożywocia osnuta jest intryga tej fredrowskiej komedii. Prawa do darowizny pozbywa się tu lekkomyślny młodzieniec - Leon Birbancki, a nabywa je stary, chytry lichwiarz - Łatka, który od momentu kupna za główny cel swego życia uważa troskę o zdrowie i bezpieczeństwo, a w konsekwencji maksymalnie długi żywot pana Leona.
Mnóstwo w tej przezabawnej komedii intryg i perypetii, bo to i dożywocie kupione zostaje potajemnie przez podstawionego człowieka i pan Leon prowadzi tryb życia daleki od zdrowego i spokojnego... Akcja więc komplikuje się, intrygi mnożą i rozwijają, a wszystko to daje świetne pole do wirtuozerskiego wręcz popisu znakomitym aktorom. Obok Jacka Woszczerowicza w spektaklu występują bowiem: Andrzej Seweryn (jako Leon Birbancki), Kazimierz Rudzki (drugi lichwiarz - Twardosz), Jan Kobuszewski (przyjaciel Leona - Rafał Lagena) i wielu innych.
Scenografię do tego "Dożywocia" opracował W. Sieciński, a muzykę W. Kotoński.
