Brak interakcji i poruszenie
"Autobus re//mix" Teatru Strefa Ciszy z Poznania na Festiwalu Spoiwa Kultury w Szczecinie. Pisze Katarzyna Stróżyk w Kurierze Szczecińskim.
"AUTOBUS Re//Mix" poznańskiego Teatru Strefa Ciszy pokazano na Spoiwach dwukrotnie, w czwartek i piątek. Artystyczny eksperyment w obu przypadkach nie wywołał w publiczności żywszych uczuć.
W spektaklu (w zasadzie bardziej performerskiej akcji) rozgrywającym się w dworcowej poczekalni udział bierze czwórka aktorów. Troje przez pót godziny donośnie się śmieje, czwarty udaje sen. Później wstaje, siada między widzami, a pozostali po chwili powoli się rozchodzą. Widzowie sami muszą rozstrzygnąć, czy artyści oczekują od nich włączenia się do zabawy i wspólnego śmiechu, jaka jest rola śpiącego pasażera w tej opowieści i czy wyjście aktorów oznacza koniec spektaklu. Jeśli "Autobus" miał się opierać na interakcji, to coś nie wypaliło: publiczność pozostała obojętna i nieco zdezorientowana. Podobno sami artyści byli rozczarowani, że w Szczecinie wszystko potoczyło się tak "grzecznie" - w innych miastach zdarzała się nawet widownia rzucająca ciężkimi przedmiotami...
Znacznie bardziej poruszająca okazała się propozycja łódzkiego Teatru Szwalnia. "Bieżeńcy" to przedstawienie oparte na "Czarnobylskiej modlitwie" Swietłany Aleksijewicz. Wstrząsające historie ludzi, którzy przeżyli katastrofę reaktora w elektrowni atomowej, przeplatane są ludowymi białoruskimi pieśniami. Wpierw skocznymi i radosnymi, później coraz bardziej melancholijnymi, żałobnymi. Bohaterowie snują opowieści o życiu pozornie trwającym, ale w istocie tragicznie przerwanym - śmiercią najbliższych, chorobą popromienną, skazaniem na opuszczenie domów. Podczas Spoiw Kultury głęboką i niezwykłą wymowę spektaklowi nadato miejsce, w którym je pokazano: schron przeciwatomowy pod dworcem PKP.
