W teatrach warszawskich (fragm.)
Grana jest też w Warszawie sztuka, za której szybkie, jak na nasze stosunki, wprowadzenie na sceny polskie należy się duże uznanie Teatrowi Wojska. Chodzi o największy sukces scen światowych - "Pamiętnik Anny Frank", adaptowany dla sceny przez Frances Goodricha i Alberta Hacketta. Jak na wszystkich scenach obu półkól, stał się i n nas "Pamiętnik" największym wydarzeniem teatralnym. Podobnie jak ogromnym wydarzeniem literackim był sam pamiętnik Anny, który ukazał się już w dwudziestu kilku krajach. Jest to wstrząsający dokument o największej zbrodni, jaką zna ludzkość - zbrodni wymordowania przez hitlerowców Żydów europejskich. Pamiętnik 15-letniej Anny Frank, mówiący nam dzień za dniem o losach ukrywającej się grupy Żydów - od momentu schronienia się na zamaskowanym poddaszu amsterdamskiego domu w 1942 r. do wykrycia ich przez zbrodniarzy w zielonych mundurach 4 sierpnia 1944 r. - mógł zostać znaleziony w Warszawie, Pradze, Paryżu, Kijowie, Oslo, w setkach miast Europy.
Sztuka wstrząsa reportażową relacją, odtwarza wielorakie konflikty charakterów, ukazuje ich namiętności, pragnienia i tęsknoty, które w tym małym światku - na zakonspirowanym poddaszu, w atmosferze wiecznego strachu przed Gestapo, czyli śmiercią - potęgują się, dochodzą do najbardziej krańcowych, nieraz zwierzęcych form, jakich nie osiągnęłyby w normalnych warunkach.
Poznajemy w sztuce ludzi wartościowych, jak rodzice Anny, przeciwstawionych egoistycznym drapieżcom Van Daanom, i szlachetnych Holendrów - Kralerów, bez wahania narażających się hitlerowcom za ukrywanie dwóch rodzin żydowskich. Najpiękniejszą postacią sztuki jest jednak sama autorka pamiętnika.
Przedstawienie jest wielkim sukcesem Teatru Wojska, a przede wszystkim reżysera Jana Świderskiego. Janina Traczykówna rolą Anny wykazała dalszy rozwój swego nieprzeciętnego talentu. Jej Anna jest zależnie od sytuacji tragiczna lub dziewczęco beztroska. W przerwach między odsłonami słyszymy sugestywny głos Traczykówny odczytującej te fragmenty pamiętnika, które nie zostały zainscenizowane. Z pozostałych wykonawców wymienimy Bolesława Płotnickiego (ojciec Anny), Ryszardę Hanin (matka) i Ewę Krasnodębską (p. Van Daan).
