Artykuły

20 lat grania, 1379 przedstawień, ponad 430 tysięcy widzów i wciąż rewelacyjna frekwencja - tak w liczbach przedstawia się jubileusz spektaklu "Mayday" granego w Teatrze Bagatela.

Jedna z najpopularniejszych fars w Krakowie miała swoją premierą dokładnie 20 lat temu (8 maja 1994 roku). Sztukę Raya Cooneya wyreżyserował Wojciech Pokora. - Jeden spektakl grany przez 20 lat z niemal niezmienioną obsadą, to ewenement na skalę chyba europejską - mówi Henryk Jacek Schoen, dyrektor Teatru Bagatela. - Proszę sobie wyobrazić, że tych dwóch starszych panów grających oficerów Scotland Yardu - Bogdan Grzybowicz i Tadeusz Wieczorek zagrało we wszystkich spektaklach - dodaje Schoen.

Przygody bigamisty

"Mayday" rozgrywa się w Londynie i opowiada o perypetiach Johna Smitha, taksówkarza-bigamisty, który kursuje pomiędzy swoimi dwoma mieszkaniami, gdzie czekają na niego kochające go żony. Niespodziewany wypadek, który zaburza idealnie funkcjonujący rozkład jazdy Johna, prowadzi do szeregu nieoczekiwanych wydarzeń. Bohater brnie w kłamstwach, w które wciąga kolejne osoby.

Jak to się właściwie zaczęło? W specjalnie wydanej z okazji jubileuszu publikacji możemy przeczytać wywiad, w którym autor sztuki wyjaśnia: "Przeczytałem w prasie o bigamistach! Nigdy nie szukam "zabawnej historii. Potrzebuję dramatycznej intrygi, która w "poważnej" sztuce staje się "tragedią"".

W konsekwencji w 1983 r. powstała sztuka "Run for Your Wife" (w polskim przekładzie Elżbieta Woźniak zaproponowała tytuł "Mayday"). Po raz pierwszy w Polsce farsa została wystawiona w warszawskim Teatrze Kwadrat z Wojciechem Pokorą jako Johnem Smithem. "Aktor tak polubił rolę i sztukę, że sam podjął się jej reżyserii we Wrocławiu i Katowicach. Tam właśnie zobaczyła to przedstawienie (i brawurową reakcję publiczności) ówczesna dyrektor Bagateli Nina Repetowska i zaprosiła Pokorę do pracy w Krakowie" - wyjaśniają organizatorzy.

"Mayday" zaraża wszystkich

Dlaczego przedstawienie cieszy się taką popularnością? - Z badań, które niedawno przeprowadziliśmy wynika, że czynnikiem, który w najważniejszym stopniu sprawia, że ludzie przychodzą do teatru nie jest reklama, nie nazwiska wspaniałych aktorów, ale opinia znajomych - tłumaczy Schoen. - Mamy zjawisko zawirusowania miasta i nie tylko miasta "Maydayem". To jest jak grypa - jedni wychodzą i zarażają drugich. A ponieważ żyjemy w bardzo frustrujących czasach, potrzeba zrelaksowania, śmiechu czy nabrania dystansu do całego naszego życia jest bardzo w cenie. Widzowie oglądają spektakl, przyprowadzają swoich znajomych, a oni kolejnych. To wspaniały spektakl, gdzie przez dwie godziny można się śmiać, śmiać i tylko śmiać" - dodaje Schoen.

Wypadające drzwi i "zagotowani" aktorzy

Spektakl grany był też wyjazdowo. Aktorzy wspominają występ w Sali Kongresowej dla ponad 2 tysięcy widzów, gdzie głos i śmiech rozchodziły się falowo, czy plenerowy występ w Niepołomicach, podczas którego zaczął padać deszcz w momencie, gdy w przedstawieniu mowa jest o tym, że farba zaczyna przeciekać przez sufit. Wśród wpadek, które się zdarzają podczas grania, aktorzy z sentymentem wspominają, gdy wypadły drzwi z zawiasów, które są jednym z najważniejszych atrybutów spektaklu. Krzysztof Bochenek przypomina też spektakl, w którym aktorzy się "zagotowali", publiczność momentalnie to podłapała, a obopólny śmiech nie doprowadził do tego, że o mało nie zeszła kurtyna.

W sobotę odbędzie się gala jubileuszowa z udziałem osób związanych z przedstawieniem od lat.

Tłumaczenie: Elżbieta Woźniak, reżyseria: Wojciech Pokora, scenografia: Joanna Schoen, asystent reżysera: Alina Kamińska, inspicjent/sufler: Teresa Twardziak-Bazylczuk i Sylwia Domin.

Występują: Katarzyna Litwin (Mary Smith), Alina Kamińska (Barbara Smith), Krzysztof Bochenek (John Smith), Łukasz Żurek (Stanley Gardner/John Smith), Maciej Słota (Bobby Franklin/ Stanley Gardner), Bogdan Grzybowicz (Inspektor Troughton), Tadeusz Wieczorek (Inspektor Porterhouse), Przemysław Redkowski (Bobby Franklin), Adam Szarek (Bobby Franklin), Małgorzata Piskorz (Reporter), Anna Rokita (Reporter).