Ramdam, gadające lustro
Nieznany dotąd opolskiej publiczności autor jest francuzem. Uradził się w 1956 r., mieszka w Strasburgu, gdzie od piętnastu łat współpracuje z tamtejszym Narodowym Centrum Dramatycznym dla Dzieci i Młodzieży "Theatre Jeune Public". Oprócz utworów scenicznych pisze opowiadania, publikowane głównie we francuskiej prasie dziecięcej, oraz słuchowiska dla Radio France. Przygotował cykl scenariuszy edukacyjnych pt "Świat Piotrusia" na zamówienie telewizji niemieckiej. W swoim dorobku pisarskim ma już kilka książek ("Serce z kamienia", "Dwadzieścia sposobów, aby zobaczyć wróżki", "Odwiedźmy w willi Esselingów", "Dzień, w którym wyprodukowana oczy").
Dorin mówi o sobie: "Uważam się raczej za autora bajek niż pisarza czy dramaturga. Dla mnie - w sposobie podejścia - nie ma różnicy miedzy bajkami a sztukami teatralnymi. Chce po prostu opowiedzieć jakieś historie. Z początkiem i końcem. Jak dziecko, próbuje odpowiedzieć sobie na pytanie - dlaczego? Moja opowieść usytuowana jest w wyobraźni. Musi być kombinacją wyobraźni i rzeczywistości. Tak jak dziecko, próbuje łączyć świat realny ze światem wyobraźni. Wysuwam jakąś myśl, jak wysuwa się postulat... Kiedy postulat jest już określony, moja praca polega na nadaniu cech rzeczywistości temu, co jest wytworem wyobraźni, i na odwrót - elementom rzeczywistym przydaje cech nierealnych lub absurdalnych... Próbuje - Jak dziecko - budować moją sztukę tak, jak ono poznaje świat - powtarzając, wymieniając, wymyślając, odwracając... Aby dziecko nauczyło się padać, musi upaść. Aby napisać historie o mieście, w którym nic nie jest możliwe, piszę historie o mieście, gdzie wszystko jest możliwe. Aby napisać o sierotce, pisze o osieroconych rodzicach. Aby napisać o miłości miedzy dorosłym a dzieckiem, pisze o nienawiści. Wtedy miłość przychodzi sama. Zawsze. I to wszystko".
W sztuce ,,RAMDAM, gadające lustro" (przekład Ewy Umińskiej-Plisenko) występują dwie postacie: Lumpa, handlarka dźwięków oraz młoda kobieta, Echo. Rzecz rozgrywa się na śmtetniku współczesnej cywilizacji wielkomiejskiej. Z tego śmietnika autor buduje poprzez grę wyobraźni świat piękna i poezji.
Spektakl bedący pierwszą pracą reżyserską w Opolu Janusza Ryla-Krystianowskiego, dyrektora i reżysera poznańskiego Teatru Animacji, przeznaczony jest dla dzieci starszych i młodzieży. Scenografie zaprojektowała Maria Kostrzewska-Baron. Muzycznie opracował przed-stawienie jego reżyser. Dwuosobową obsadę aktorską tworzą: Lucyna Pączek-Nowak i Elżbieta Żłobicka.
Po premierze nasz teatr wystąpi 29 bm. ze spektaklem "RAMDAM, gadające lustro" w Poznaniu - w kolejnej edycji Sceny Eksperymentu, Prezentacji i Krytyki, poświeconej tym razem teatrowi dla dzieci i młodzieży we Francji, na przykładzie twórczości Pierre'a Gripariego (opolskie "lalki" mają w repertuarze jego sztukę "Bajka o księciu Pipo, o koniu Pipo i o księżniczce Popi") Philippe`a Dorina. W prezentacjach wezmą udział ze swymi przedstawieniami także: słynne Towarzystwo Wierszalin z Białegostoku, Teatr Lalek z afrykańskiego Togo oraz poznański Teatr Animacji. Przewidziane jest spotkanie z Dorinem, tłumaczkami sztuk obu francuskich autorów, reżyserów i krytyków teatralnych, romanistów.
