Plastuś połączył pokolenia
"Plastusiowy pamiętnik" w reż. Leny Frankiewicz w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Pisze Jarosław Jakubowski w Expressie Bydgoskim.
Udaną premierę dla najmłodszych zaprezentował Teatr Polski w Bydgoszczy. "Plastusiowy pamiętnik" to dla wielu z nas powrót do dzieciństwa.
"Plastusiowy pamiętnik" Marii Kownackiej ukazał się w formie książkowej w 1936 roku, miał też wiele wydań powojennych, a wielką popularność dał mu filmowy serial z początku lat 80.
Spektakl w reżyserii Leny Frankiewicz to urocza opowieść, która zadowoli chyba wszystkich - zwolenników książki, wielbicieli wersji filmowej, jak i tych, którzy historii jeszcze nie znali.
Na scenie, która jest szkolnym pulpitem, ustawiono wielki drewniany piórnik, będący domem dla Gumki Myszki (Alicja Mozga), Ołówka (Artur Krajewski), Scyzoryka (Jakub Ulewicz) i oczywiście Plastusia. W tej roli Magdalena Łaska. Od razu trzeba powiedzieć, że obsada została trafiona w dziesiątkę. Aktorzy są plastyczni, zabawni, a także - co niezwykle trudne do zrealizowania - idealnie współgrający z muzyką jazzową Marka Napiórkowskiego. Warto wspomnieć,że na saksofonie (choć nie na żywo) gra sam Henryk Miskiewicz, a wokalizy wykonuje jego córka, Dorota Miskiewicz.
Magdalena Łaska ruchem scenicznym podkreśla plastelinowatość" postaci. Jej ciało wygina się na różne sposoby, a twarz niezwykle wyraziście oddaje stany emocjonalne. Podobnie jest z pozostałymi bohaterami. Dzieci na widowni, zwłaszcza te w wieku 5-7 lat szybko "wchodzą" w ten świat. Bardzo emocjonalnie śledzą przygody Plastusia i jego przyjaciół. To chyba najlepsza rekomendacja spektaklu.
Dorośli także bawią się dobrze. Aluzyjki damsko-męskie są dość frywolne, ale dyskretne, a maluchy i tak ich nie zrozumieją.
