Artykuły

Z oka­zji 15. rocz­ni­cy śmier­ci Je­rze­go Gro­tow­skie­go - ar­ty­sty uzna­wa­ne­go za jed­ne­go z naj­waż­niej­szych współ­cze­snych re­for­ma­to­rów te­atru, In­sty­tut im. Je­rze­go Gro­tow­skie­go za­pre­zen­tu­je dziś wieczorem słu­cho­wi­sko "Akro­po­lis na­szych cza­sów".

Audycja "Akropolis naszych czasów" została zrealizowana w 1964 r. przez Jerzego Falkowskiego. Słuchowisko łączy ze sobą zapisy fragmentów przedstawienia "Akropolis", zrealizowanego przez Teatr Laboratorium "13 Rzędów" w 1962 r., z tekstami, które się w nim nie pojawiły. Ważną częścią słuchowiska jest również zapis rozmowy Falkowskiego z Ludwikiem Flaszenem, Jerzym Grotowskim i Józefem Szajną.

Prezentacji słuchowiska będzie towarzyszyć pokaz fotografii z pierwszej wersji "Akropolis".

We wtorek przypada 15. rocznica śmierci Jerzego Grotowskiego. Reżyser i pedagog był uznawany za jednego z najważniejszych współczesnych reformatorów teatru. Był jednym z trzech Polaków - obok Adama Mickiewicza i Bronisława Geremka - którzy zostali profesorami College de France. Specjalnie dla niego utworzono tam katedrę Antropologii Teatru.

Artysta urodził się w Rzeszowie w 1933 roku, ukończył studia aktorskie i reżyserskie w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Studiował także reżyserię w Moskwie. Zadebiutował w 1959 roku "Krzesłami" Eugene'a Ionesco w Teatrze Starym w Krakowie.

W 1959 roku objął kierownictwo artystyczne Teatru 13 Rzędów w Opolu: wspólnie z Ludwikiem Flaszenem stworzył w tej placówce teatr awangardowy, który od 1962 roku przyjął nazwę Teatru Laboratorium. W 1965 roku zespół przeniósł się do Wrocławia, gdzie działał do 1984 roku.

W latach 1959-69 Grotowski wyreżyserował w Laboratorium dwanaście spektakli, z których trzy - "Akropolis", "Książę Niezłomny" i "Apocalypsis cum figuris" - przyniosły mu światową sławę.

Grotowski po zrealizowaniu "Apocalypsis..." zrezygnował z tworzenia przedstawień i sformułował program określany mianem "teatru uczestnictwa" czy "parateatru". W 1982 roku opuścił Polskę, i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Później zamieszkał w Pontederze we Włoszech, gdzie zmarł w styczniu 1999 roku. Stworzył tam działający do dzisiaj Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards.