Warszawa. Konferencja poświęcona Aleksandrowi Fredrze w IT
6 grudnia odbędzie się w Instytucie Teatralnym konferencja naukowa "Nikt mnie nie zna, czyli Fredro niekanoniczny". Konferencję otworzy wykład prof. dr hab. Dobrochny Ratajczakowej z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu pt. "Rozczarowanie jako kategoria egzystencjalna i filozoficzna oraz jej konsekwencje artystyczne w komediach Fredry".
Trudno byłoby sobie wyobrazić bardziej kanonicznego polskiego dramatopisarza niż Aleksander Fredro. Nie tylko dlatego, że "Zemsta", "Śluby panieńskie", "Pan Jowialski" czy "Damy i huzary" to rdzeń polskiej klasyki teatralnej, ale także dlatego, że - w przeciwieństwie do rozwichrzonych dramatopisarzy romantycznych - Fredro spełnia stereotypowe wyobrażenia o teatrze i dramacie, w których postacie o wyrazistych i spójnych charakterach podejmują zrozumiałe działania, wypowiadają się sensownie i przekazują życiowe nauki, pozwalając widzom pozostawać w bezpiecznym oddzieleniu i czerpać estetyczną przyjemność z literackiej wirtuozerii. Ten szkolno-pomnikowy obraz rozpada się jednak w drobny mak przy pierwszej uważniejszej lekturze tych dramatów Aleksandra Fredry, które do kanonu zaliczane nie są. Okazuje się, że zdecydowana większość komedii autora "Ciotuni" prowadzi ku rozpoznaniom dalekim od rozpowszechnionego przekonania o "pogodnym klasyku", przekonania, które znawcy jego twórczości rozbijali już dawno, ale jak się okazuje - nieskutecznie. Co więcej, po lekturze sztuk mało znanych te najbardziej popularne mogą zostać zobaczone i przeczytane w zupełnie inny sposób, ukazując bardzo niepokojące oblicze.
Przekonani, że szacunek dla wielkiego pisarza wymaga wyrwania go z letniej atmosfery rocznicowych akademii, chcielibyśmy zaprosić do ponownego odkrywania twórczości teatralnej Fredry, zgodnie z założeniem, że punktem wyjścia będzie lektura komedii mało lub w ogóle nieznanych, najchętniej podejmowana w sposób dotychczas niepraktykowany, nawet zaskakujący. Do udziału w konferencji zaproszeni zostali nie tylko znawcy i badacze komedii Fredrowskiej i dramatu XIX wieku, jak również osoby, dla których tematyka ta jest mało lub w ogóle nieznana, ale ich prawdziwie świeże, niekanoniczne spojrzenie może wnieść nowe odczytania twórczości Aleksandra Fredry. Tematem wystąpień są więc także utwory należące do Fredrowskiego kanonu, pod warunkiem jednak, że odczytane zostaną w sposób całkowicie odmienny od dotychczasowych.
PROGRAM KONFERENCJI:
9.00-10.00
Dobrochna Ratajczakowa
Rozczarowanie jako kategoria egzystencjalna i filozoficzna oraz jej konsekwencje artystyczne w komediach Fredry
***
10.15-12.15
Edward Kasperski
Komizm Fredry. Dekonstrukcja w świetle romantycznych i nowszych teorii śmiechu
Łucja Iwanczewska
Fredro z krainy, którą starcy widzieli
Agata Chałupnik
Fredro feministycznie
Katarzyna Czeczot
Urzeczenia Fredry
***
12.45 - 14.15
Anna Tomzik
Romantyczna moralność dnia codziennego, czyli kreacja kobiety frywolnej w Mężu i żonie Aleksandra Fredry
Piotr Olkusz
Fredrage, czyli Fredro + marivaudage
Dorota Siwicka
O narodzinach komedii z nieprzyzwoitości
***
15.30-17.00
Grzegorz Stępniak
Aleksander Fredro w podróży: Z Przemyśla do Przeszowy a problematyka queerowego czasu i przestrzeni
Dariusz Kosiński
Podróż to nie przelewki
Patryk Kencki
Pustakówka - przestrzeń performatywna
+ Otwarcie wystawy Wiercińscy - życie i teatr w Galerii Instytutu Teatralnego
***
17.30-19.00
Joanna Warońska
Monofoniczność zagrożona. O sztukach Aleksandra Fredry
Anna Kuligowska
Teraz. Obrazek w jednym akcie
Halina Waszkiel
Tragedia w komediowym gorsecie, czyli "sztuka" Wychowanka