Awajskie lalki i Mishima
Już od jutra Stary Teatr zamieni się w japońską scenę teatralną. Najpierw będzie można tam zobaczyć cztery jednoaktówki sławnego Yukio Mishimy, przygotowane przez Andrzeja Wajdę w wykonaniu krakowskich aktorów, a od l do 2 grudnia wystąpi teatr lalkowy (dla dorosłych) z Japońskiej wyspy Awaji. Również 1 grudnia w kawiarni "Maska" prawdziwe gejsze poczęstują krakowian zieloną herbatą. Wszystkie te zdarzenia towarzyszą otwarciu (w dniu 30 listopada) Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej w Krakowie.
Yukio Mishima, pisarz pokolenia lat 50., zasłynął sztuką "Madame Sade" wystawianą ma scenach wielu teatrów europejskich, reżyserowaną m. in. przez Ingmara Bergmana. W swej twórczości łączył doświadczenia tradycyjnego teatru japońskiego No i Kabuki z nastrojami współczesnej cywilizacji. Bronił sztuki wyspiarskiej Japonii przed amerykańską komercjalizacją. Cztery jednoaktówki: "Wachlarz", "Pani Aoi", "Szafa", "Atłasowy bębenek", podejmują temat namiętności nie dających się opanować uczuć, które ujawniają swoją mroczną stronę. Ponieważ Wajda nie imituje w nich Japończyków, postaci są ubrane (scenografia i kostiumy Krystyny Zachwatowicz) eklektycznie. Spektakl przedstawia pustą scenę z ogródkiem, uwidaczniającym zmiany pór roku. Jednoaktówki Mishimy wystawiał w Polsce w latach 60. Tadeusz Łomnicki, inne jego sztuki grane były w Teatrze Ateneum w Warszawie.
Tradycja japońskich przedstawień lalkowych sięga XVI w. i lalkowego teatru bunraku. Zasadą wiodącą w ich przedstawieniach jest obecność widocznych dla publiczności animatorów lalek na scenie. Stylistyka lalkowych widowisk wyspy Awaji zachowała wyjątkowy charakter ludowego pokazu, wykorzystującego w miejsce skomplikowanych urządzeń scenicznych własną inwencję artystów. W przerwie między krótkimi trzema przedstawieniami artyści zaprezentują widzom swoje lalki i ich sposób animowania. Wśród animatorów obowiązuje ścisła hierarchia - najmłodszy może poruszać tylko nogami.
