Poznań. Lola Arias i seniorzy w CK Zamek
Już w najbliższą niedzielę i poniedziałek w Centrum Kultury Zamek prezentowane będą spektakle "Melancholia i manifestacje" argentyńskiego teatru Loli Arias. Obok tej aktorki i reżyserki w spektaklu występują emerytowani aktorzy, którzy odtwarzają historie swojej młodości, przypadającej na czasy argentyńskiej junty wojskowej.
Ten istotny w twórczości Loli Arias wątek, w sposób oczywisty wychodzi naprzeciw tematom aktualnie obecnym w sferze publicznej.
Spektakl jest głównym wydarzeniem drugiej odsłony programu "# nie jesteś mi obojętny", zatytułowanej "#MiędzyPokoleniami", wybrany został do prezentacji głównie ze względu na oryginalnie podejmowany w nim temat aktywności osób starszych.
Prezentacje spektaklu w Poznaniu są częścią kolejnego europejskiego tournee artystki, która obecnie pokazuje spektakl "Melancholia i manifestacje" także w Lizbonie i Antwerpii. W ramach wcześniejszych wizyt w Europie, prezentowała go na wielu najistotniejszych europejskich scenach i festiwalach takich jak Wiener Festwochen (gdzie spektakl miał swoją światową premierę), berlińskim HAU czy Kampnagel w Hamburgu.
"Melancholia i manifestacje" to dziennik choroby matki opowiedziany ustami najbliższego świadka, ustami własnej córki. Ta poetycka historia łączy w sobie i przeplata wspomnienia z dzieciństwa, inwentarze skradzionych przedmiotów, myśli samobójcze i kroniki protestów politycznych z czasów argentyńskiej junty wojskowej.
Na scenie córka, matka i grupa około 75-letnich emerytowanych aktorów rekonstruują obrazy z przeszłości w formie niepokojącej ilustrowanej księgi.
"Kiedy się urodziłam, jajnik mojej matki wybuchł i krew zalała wszystko wokół: szpitalne łóżko, podłogę, ubrania pielęgniarek. To było w 1976 roku. Wtedy też inna eksplozja wstrząsnęła całym krajem: miał miejsce przewrót wojskowy. Mama i ja przeżyłyśmy oba wybuchy.
Parę dni później matka bardzo posmutniała. Poszła do lekarza, który powiedział jej, że ten smutek nazywa się 'depresja' i że jeśli chce wyzdrowieć, powinna brać tabletki. Z biegiem lat mama zaczęła żyć pomiędzy dwiema skrajnościami: najpierw miesiącami nie wychodziła z domu, prawie nic nie jadła i z nikim się nie spotykała, po czym następowały miesiące, kiedy w euforii krążyła po całym mieście, mówiąc o sprawach, o których nikt nie miał odwagi mówić, niczym jakieś radio w kraju, w którym nie ma cenzury."
Lola Arias (ur. Buenos Aires, 1976) jest pisarką, reżyserką, aktorką i autorką piosenek. Założyła interdyscyplinarny kolektyw artystyczny, z którym tworzy teatr, literaturę, muzykę i projekty artystyczne. Jej produkcje są grą z obszarami, w których nakładają się na siebie rzeczywistość i fikcja. Arias pracuje z aktorami, amatorami, muzykami, tancerzami, dziećmi, niemowlętami i zwierzętami.
W "Striptease" (2007) w centrum sceny znajduje się dziecko, podczas gdy jego rodzice toczą telefoniczny pojedynek. W "El amor es un francotirador" (2007) aktorzy relacjonują prawdziwe i fikcyjne historie miłosne, podczas gdy w tle gra na żywo zespół rockowy. W "Mi vida después" (2009) sześciu aktorów rekonstruuje młodość swoich rodziców w Argentynie lat 70. za pomocą fotografii, listów, kaset i starych ubrań.
Wystawiała swoje sztuki w Niemczech: "Familienbande" (2009) w monachijskim Kammerspiele oraz "That Enemy Within" (2010) na scenie HAU w Berlinie. Jej najnowsza "Melancolía y manifestaciones" (2012) miała premierę podczas Wiener Festwochen.
Wraz z Ulisesem Conti komponuje i gra muzykę; wydała albumy zatytułowane "El amor es un francotirador" (2007) i "Los que no duermen" (2011).
Realizowała także wspólne projekty ze Stefanem Kaegi, w tym: "Chácara Paraíso" (2007) z udziałem brazylijskich policjantów oraz "Airport Kids" (2008), w którym występują globalni nomadzi w wieku od 7 do 13 lat. W latach 2010-12 oboje byli kuratorami festiwalu miejskich interwencji "Ciudades Paralelas" w Berlinie, Buenos Aires, Warszawie, Zurychu i Singapurze.
Jej teksty przeznaczone dla teatru przetłumaczono na 7 języków. Z kolei spektakle teatralne Loli Arias były wystawiane podczas takich festiwali jak Steirischer Herbst w Grazu; Festival d'Avignon; We are here w Dublinie; Spielart Festival w Monachium; Alkantara Festival w Lizbonie czy Radicals Festival w Barcelonie.
***
Zapraszamy także na wydarzenie kontekstowe przed drugą prezentacją spektaklu:
#MiędzyPokoleniami - wykład dr hab. Hanny Mamzer oraz dyskusja z udziałem Adrianny Brzostowskiej (Centrum Inicjatyw Senioralnych), Wirginii Szmyt (DJ Wika), Katarzyny Ścieszki (Towarzystwo Inicjatyw Twórczych "ę" - program "Seniorzy w Akcji") i Moniki Zembrzyckiej (Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej)
25 marca, godz. 18:00 / Antresola - księgarnia / wstęp wolny
-------------------------------------------------
Melancholia i manifestacje (2012)
Scenariusz i reżyseria: Lola Arias
Choreografia i współpraca reżyserska: Luciana Acua
Aktorzy: Lola Arias, Elvira Onetto, Mario Aitel, Vicente Fiorillo, Ernestina Ruggero, Noelia Sixto
Muzyka: Ulises Conti
Muzyka na żywo: Fernando Pereyra
Dramaturgia i produkcja:Sofia Medici
Wideo: Nele Wohlatz
Opracowanie techniczne i obsługa video: Marcos Medici
Scenografia: Mariana Tirantte
Kostiumy: Sofía Berhaka
Światło: Matías Sendón
Kierownik techniczny i adaptacja świateł: Gustavo Kotik
Produkcja: Wiener Festwochen, HAU Berlin, Centro Cultural General San Martin
Premiera: 13 maja 2012 w ramach festiwalu Wiener Festwochen
Czas trwania: 75 min.
***
Lola Arias (Argentyna)
Melancholia i manifestacje
24 i 25 marca 2013, godz. 20:00
Centrum Kultury Zamek w Poznaniu / Sala Wielka
w ramach drugiej odsłony programu "#nie jesteś mi obojętny": #MiędzyPokoleniami
bilety w cenie: 50 zł (normalny), 30 zł (ulgowy), 20 zł (dla seniorów 60+)
kasa CK Zamek i www.bilety24.pl