Pisarz, dramaturg, dyrektor teatru
KRZYSZTOF WÓJCICKI był jedną z najbardziej zasłużonych osób dla gdyńskiej kultury ostatniego ćwierćwiecza. W pierwszej połowie lat 90. bardzo aktywnie uczestniczył w kreowaniu życia kulturalnego miasta. Najpierw - już od 1979 roku - był kierownikiem literackim, a potem, od 1991 roku, dyrektorem Teatru Dramatycznego. To właśnie on zmienił jego nazwę na dzisiejszą - Teatr Miejski. Za tym poszły duże zmiany, jeśli chodzi o charakter tego miejsca - Wójcickiemu udało się przyciągnąć do Gdyni wielkie nazwiska.
- Ta wiadomość dotarła do nas z Kalifornii - opowiada Joanna Grajter, rzecznik gdyńskiego urzędu miejskiego. - Krzysztof Wójcicki przebywał tam w celach badawczych: zbierał materiały dotyczące słynnej aktorki, Heleny Modrzejewskiej. Doznał wylewu, który groził mu od dawna w związku z wysokim ciśnieniem.
Krzysztof Wójcicki był jedną z najbardziej zasłużonych osób dla gdyńskiej kultury ostatniego ćwierćwiecza. W pierwszej połowie lat 90. bardzo aktywnie uczestniczył w kreowaniu życia kulturalnego miasta. Najpierw - już od 1979 roku - był kierownikiem literackim, a potem, od 1991 roku, dyrektorem gdyńskiej sceny, zwanej jeszcze wówczas Teatrem Dramatycznym.
To właśnie on zmienił jej nazwę na dzisiejszą - Teatr Miejski. Za tym poszły duże zmiany, jeśli chodzi o charakter tego miejsca - Wójcickiemu udało się przyciągnąć do Gdyni wielkie nazwiska. Za czasów jego dyrekcji spektakle przygotowywali tu m.in. Adam Hanuszkiewicz, Jarosław Kilian i Waldemar Śmigasiewicz. Ten ostatni w 1993 roku przygotował inscenizację "Ferdydurke" niezwykle ważnego dla gdyńskiej sceny przedstawienia powieści Witolda Gombrowicza. W tym czasie Wójcicki był także gdyńskim radnym.
Urodzony w 1955 roku Wójcicki był absolwentem gdańskiej teatrologii, doktorem nauk humanistycznych. Był znany za sprawą swojej działalności literackiej. Pisał zarówno dramaty, jak i powieści, publikował reportaże i wywiady. Debiutował w 1974 roku "Apassionatą", a największą sławę przyniosła mu "Wolność dla Barabasza" wystawiona na scenie teatru Wybrzeże w 1988 roku. Potem jego działalność literacka koncentrowała się przede wszystkim wokół tematyki kaszubskiej - przygotował m.in. całą serię publikacji poświęconych Krokowej i historii rodu von Krockow - ostatnią z nich była książka opublikowana w 2009 roku w oficynie słowo / obraz terytoria, zatytułowana "Mój przyjaciel trup. Opowieść o życiu i śmieci Albrechta Grafa von Krockow". W latach 2000-2006 wydał serię własnych opracowań tradycyjnych regionalnych bajek i baśni: gdyńskich, sopockich, puckich i kościerskich.
