Artykuły

W Teatrze im. Węgierki rozpoczyna swoją działalność Scena Inicjatyw Artystycznych. Już 26 stycznia pierwsze przedstawienie - "Gąska" Nikołaja Kolady, w przekładzie Jerzego Czecha. Właśnie trwają próby do premiery tego spektaklu.

Scena Inicjatyw Artystycznych to projekt, który jest odpowiedzią na pomysły, marzenia i plany aktorów oraz pracowników naszego Teatru. Twórcy sami wybierają teksty, dokonują obsady, w produkcji i promocji wydarzeń pomaga Teatr, włączając je do stałego repertuaru.

Te najcenniejsze, bo oddolne inicjatywy, proponują widzom uczestnictwo w wyjątkowej przygodzie: spełnianiu artystycznych marzeń, firmowanych przez samych wykonawców. W ramach tej sceny wystawiane będą kameralne przedstawienia, od monodramów po kilkuosobowe sztuki, od klasyki po teksty pisane doraźnie, na zamówienie tej sceny - mówi Agnieszka Korytkowska-Mazur, dyrektor Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku.

"Gąska" Nikołaja Kolady to opowieść wielowarstwowa. Z pozoru to lekka farsa o życiu prowincjonalnych aktorów, którzy przyłapują się na zdradzie. Jednak w głębi to gorzkie studium o skutkach "małej stabilizacji", o straconych marzeniach, o braku złudzeń. To również metaforyczny obraz życia jako sceny, na której każdego dnia wygrywamy swoje małe i duże dramaty, a także ironiczne, choć niepozbawione sympatii, spojrzenie na aktorów - zagubionych między sceną a życiem, przywłaszczających cytaty z granych sztuk, jak swoje własne wypowiedzi, powtarzających puste egzaltowane gesty teatralnych postaci, nie mogąc odnaleźć prawdziwych siebie.

Tytułowa "Gąska" to odniesienie do czechowowskiej "Mewy", której bohaterka - Nina - marzy o zostaniu aktorką, wyjeżdża z małej wioski do Moskwy, aby realizować swoje pragnienia, a po latach wraca do rodzinnego miejsca pełna rozczarowania i bez złudzeń. Spełniła swoje marzenia, ale nie osiągnęła szczęścia.

Nikołaj Kolada bohaterkę swojej sztuki nie nazywa mewą, a gąską, od razu sugerując poziom tej postaci. Tytułowa "Gąska" to Nonna, młoda aktorka, szukająca zaczepienia w prowincjonalnych teatrach, często w miejscach zapomnianych przez Boga i ludzi. Ma dwadzieścia lat, zgrabną figurę, urok i tupet. Chce grać, zrobić karierę, ustawić się. Bardziej niż talentem aktorskim, posługuje się kobiecym czarem. Rozkochuje w sobie dwóch mężczyzn: dyrektora artystycznego i administratora teatru, prowadząc do kryzysu w ich stałych związkach.

Nonna, choć tylko "gąska", wywraca do góry nogami życie dwóch par. Zmusza je do zadania sobie ważnych pytań i zweryfikowania sensu bycia razem. Nonna jest symbolem młodości, przed którą życie stoi otworem. Pozostała czwórka bohaterów w średnim wieku właśnie w zetknięciu z Nonną uświadamia sobie utracony czas, niespełnione marzenia i brak perspektyw na zmiany. Jeśli Ałła i Wasilij, Diana i Fiodor zrozumieją, że nie mogąc zmienić okoliczności życia mogą zmienić coś w sobie i stosunek do najbliższych - mają jeszcze szansę na piękniejszą przyszłość. Jeśli jednak obietnice zmian pozostaną tylko czczymi hasłami - przegrają swoje życie. A tytułowa Gąska? Gęsi jak i mewy potrafią latać. Jednak najpierw muszą się wzbić.

Zdjęcie z próby przedstawienia.