Mniejsze i większe prawdy o życiu
On swoją prawdę poznał w więzieniu. Niesłusznie oskarżony, bity w śledztwie, niesłusznie skazany.
Urodzony: 28 września 1930 roku w Lublinie. Pierwsze 10 lat życia spędził w Równem na Wołyniu. Kariera: Debiutował w 1949 roku w Teatrze Muzycznym w Lublinie, przez wiele lat był w zespole Teatru Współczesnego w Warszawie. Jego ostatnią premierą teatralną były "Brzydkie nawyki" w reżyserii Radosława Piwowarskiego w Teatrze Kwadrat (21.06.1991 roku). Zagrał ponad 50 ról filmowych. W latach 1975-87 użyczał głosu Misiowi Uszatkowi. Występował w "Kabarecie starszych panów". Trzykrotnie (1962,1963,1964) otrzymał Srebrną Maskę. Zmarł: 14 września 1991 roku.
Szesnastego czerwca 1945 roku po trwającym trzy dni procesie Sąd Wojskowy Okręgu Lubelskiego wydał wyrok. W oparciu o sfingowane zarzuty kilkunastu młodych ludzi, jeszcze niedawno żołnierzy AK i harcerzy Szarych Szeregów, skazano na kary kilkuletniego więzienia za "działalność antypaństwową". W czasie brutalnego śledztwa oskarżonych bito i torturowano, jeden z nich zmarł w więziennym szpitalu. Wśród skazanych w tym procesie był 15-letni Mieczysław Czechowicz. Dostał trzy lata. Aresztowany w kwietniu, spędził w więzieniu cztery miesiące. Wyszedł w sierpniu 1945 r. na mocy amnestii.
Po "Zemście" postanowił zostać aktorem
Te dramatyczne doświadczenia nie zmieniły planów życiowych ucznia szkoły budowlanej. Od kiedy Mieczysław Czechowicz pod koniec 1944 roku zobaczył "Zemstę" w Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie, doznał olśnienia, dzięki któremu na zawsze zakochał się w teatrze, wiedział, że będzie aktorem. Po wyjściu z więzienia zdawał egzaminy do Studia Dramatycznego w Lublinie, ale nie został przyjęty. Spróbował po roku mimo sprzeciwu rodziców - ojciec Czechowicza, przedwojenny oficer w stacjonującej w Równem 13. Kresowej Dywizji Piechoty, uważał, że aktorstwo nie jest odpowiednim zawodem dla mężczyzny - tym razem z sukcesem. W Lubelskiej Szkole Dramatycznej (dawnym Studium) Mieczysław uczył się m.in. z Wiesławem Michnikowskim i Wojciechem Siemionem. Zaczął grać pierwsze role w teatrze: w Lublinie, Świdnicy, Szczecinie. W 1954 roku skończył warszawską PWST - jako ostatni rocznik pod opieką Aleksandra Zelwerowicza. Przyjaźnie ze szkoły teatralnej przetrwały przez całe życie: z Franciszkiem Pieczką, Wiesławem Gołasem i Zdzisławem Leśniakiem.
Miś Uszatek, anegdoty, 50 ról filmowych
Pozostały po nim role i anegdoty. Nie wszystkie zresztą prawdziwe. To nie on powiedział "A teraz, drogie dzieci możecie pocałować misia w d..." po emisji "Misia Uszatka" pod koniec lat 70., tylko Bronisław Pawlik w "Misiu z okienka" dziesięć lat wcześniej. Przyjaciele - Andrzej Szczepkowski czy Maciej Englert - którzy spędzali z Czechowiczem wakacje, zapamiętali anegdoty związane na przykład z kolejnymi bezowocnymi próbami odchudzania się aktora, ale nie potrafili powiedzieć o nim nic bardziej osobistego. Zawsze uśmiechnięty Mieczysław Czechowicz chował się za swoimi rolami. - Wydaje mi się, że to, co robię, składa się z mniejszych i większych prawd o życiu - mówił.
Zagrał ponad 50 ról w filmach, najbardziej pamiętna jest rola hrabiego Hortvatha z "Janosika". Po raz ostatni przed kamerą stanął w "Rififi po sześćdziesiątce" Pawła Trzaski w roku 1989. Pod koniec życia chorował na serce. Zmarł w swoim domu w podwarszawskim Miedzeszynie 14 września 1991 roku, dwa tygodnie przed 61. urodzinami.
